ขอฉายหนังตัวอย่าง

ภาษาใคร ภาษามัน

รายงานตัวค่ะ กลับมาพร้อมกับแรงที่จะทำงานในโครงการวิจัย หนีไปซุ่มเขียนหนังสือ นี่คือตัวอย่างแบบเบาๆก่อนนะคะ

Alice เธออยู่ไหน คนไทยหลายคนบ่นว่าเรียกชื่อฝรั่งแล้วเขาไม่ค่อยหันมาหา เหมือนกับไม่รู้ว่าเรียกตนเอง ทั้งนี้เป็นเพราะว่าเราออกชื่อเขาไม่ค่อยชัด เวลาบอกอย่างนี้นักศึกษาชอบทำหน้าเหมือนไม่เชื่อเลยสักนิด (อย่าว่าแต่ “เชื่อครึ่ง ไม่เชื่อครึ่งเลย”) อะไรกัน ชื่อเขียนแบบนี้ออกเสียงแอ๊ ลิซ หรืออลิซมันก็เหมือนๆกัน ก็เลยต้องหาเรื่องมาเล่า สุภาพสตรีจากแคนาดาคนหนึ่งอาสามสมัครมาสอนภาษาอังกฤษที่เมืองไทย ได้รับมอบหมายให้ไปสอนในจังหวัดที่มีกรมทหารม้า นายทหารหนุ่มเห็นสาวฝรั่ง ผมทอง ตาสีฟ้าใส เห็นสาวสนใจเรื่องม้า รีบรับอาสาพาไปเรียนขี่ม้ากันเช้าวันเสาร์ คาดหมายว่าคงจะต้องเกิดเรื่องแน่ๆ จึงต้องเรียกมาสอนภาษาไทยเพราะสิ่งที่เธอจะไปทำมีสิทธิที่จะก่อเรื่องหวาดเสียวได้ มานี่มา มาฝึกภาษาไทยก่อน ไปฝึกขี่ม้าอีหนูเอ๋ย ขี่ม้า horse riding Be careful not to confuse with the other word. ขี้หมา dog shit (or dung, or poof) สั่งให้พูดตามหลายๆครั้ง พร้อมสอนให้ผันเสียง ขี่ ขี้ ม้า หมา หลายๆครั้ง ตกเย็นกลับมาตอนที่พรรคพวกกำลังนั่งรับประทานอาหารเย็นกันเต็มโต๊ะ คุณเธอเดินหน้าระรื่นเข้ามาแล้วบอกทุกคนด้วยความภาคภูมิใจว่า “ฉันชอบขี้หมามาก” จากตัวอย่างนี้ ก็โยงให้นักศึกษาเห็นว่า แต่ละภาษาจะมีจุดเน้นไม่เหมือนกัน ภาษาไทยเรามีเรื่องเสียงวรรณยุกต์ที่แตกต่างกันทำให้มีคำต่างกัน เราเป็นคนไทยเรารู้ว่าม้ากับหมาต่างกัน เราไม่มีใครพูดว่าสองคำนี้ก็คล้ายๆกันเลย ภาษาอังกฤษก็มีการออกเสียงหนัก-เบา เพราะฉะนั้นเมื่อพบคำใดก็ให้ดูว่ามีการออกเสียงอย่างไร ดังนั้น ชื่อฝรั่งสาวนี้ควรออกเสียงหนักพยางค์แรก เช่น เดียวกับ ชื่อ Alan กับ Adam

เขียนใน GotoKnow โดย tadsanee
ใน ความฉลาดทางสุขภาวะ

คำสำคัญ (Tags): #edkm erkm

หมายเลขบันทึก: 107845เขียนเมื่อ 1 กรกฎาคม 2007 19:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 19:16 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน