จากซางคำถึงหมาน้อย (16)
หมาน้อยเพื่อนรัก......
เมื่อวันที่ 14 มิถุนายน 2550 ที่ผ่าน พวกเรา KM Team ได้รับการทาบทามจากคุณนพวรรณ หมื่นน้อย นักวิชาการสาธารณสุข ศูนย์อนามัยที่ 5 ที่รับผิดชอบโครงการเอดส์ ให้ไปเป็นวิทยากรการจัดการความรู้เรื่อง “ การให้การปรึกษา : กรณีเปิดเผยผลเลือดผู้ติดเชื้อ HIV ” โดยผู้เข้ารับการอบรมเป็นผู้ให้การปรึกษาในด้านโรคเอดส์ ของโรงพยาบาลชุมชนและโรงพยาบาลจังหวัด จำนวน 40 คน งานนี้ไปกันหลายคนประกอบด้วย เรา น้องโอ๊ด (ภาวิณี) น้องอัญ (อัญชลี) และน้องเสิด (สุรวัฒน์)
เริ่มต้นเราก็ให้ความรู้เกี่ยวกับการจัดการความรู้ โดยเนื้อหาก็เป็นของท่านอาจารย์ประพนธ์ ผาสุกยืด และฝึกให้ผู้เข้ารับการอบรมทำแบบฝึกหัดการสกัดปัจจัยความสำเร็จ จาก VCD “ เสียงกู่จากครูใหญ่ ” ที่คุณหมอนนทลี มอบให้มา รู้สึกว่าผู้เข้ารับการอบรมจะชอบมากเลย ต้อง ขอบคุณคุณหมอนนท์ ที่เอื้อเฟื้อสื่อการสอน ที่มีเนื้อหาเข้าใจง่ายและสนุกด้วย .. เนื่องจากเวลาน้อยเกินไป เราจึงต้องหาตัวแทนมาเล่าความสำเร็จจากการเป็นผู้ให้การปรึกษา ได้มา 4 ท่าน แล้วให้สมาชิกช่วยกันสรุปปัจจัยความสำเร็จ ซึ่งแต่ละคนที่เล่ามา มีเนื้อหาที่แตกต่างกัน ฟังแล้วน่าสนใจมาก..เราเลยอยากเล่าให้นายฟังคนแรกที่เล่าคือ คุณสุกัญญา ปิยพิทยากร พยาบาลวิชาชีพ จากโรงพยาบาลสีคิ้ว เธอเล่าว่า “ เมื่อ 10 ปีที่ผ่านมา เธอยังไม่มีประสบการณ์เรื่องการให้คำปรึกษา ทางโรงพยาบาลส่งเธอไปอบรมเกี่ยวกับการให้การปรึกษา พอกลับมาจากอบรม มีชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งได้มาขอใบรับรองแพทย์เพื่อไปสมัครงาน ซึ่งต้องมีการตรวจเลือดเพื่อหาเชื้อ HIV ก่อนที่จะเจาะเลือดตรวจต้องมีการให้การปรึกษา เธอก็ทำหน้าที่ของเธอตามปกติและนัดมาฟังผลวันรุ่งขึ้น ตอนเช้าชายหนุ่มก็มาฟังผลด้วยหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส แต่เธอผู้ที่จะให้การปรึกษากับยิ้มไม่ออก เธอจะบอกเขาได้อย่างไรว่าเขาติดเชื้อ นี่เป็นผู้ป่วยรายแรกของเธอ เริ่มต้นเธอก็ชวนคุยด้วยอัธยาศัยที่เป็นกันเอง คุยแบบพี่แบบน้อง ถามว่าจะไปสมัครงานที่ไหน มีพี่น้องกี่คน คุยจนเขาไว้วางใจในตัวเธอ เธอให้เขาสำรวจตัวเองว่ามีพฤติกรรมเสี่ยงหรือไม่ในการที่จะเป็นสาเหตุให้ได้รับเชื้อ HIV ชายหนุ่มจบการศึกษาปริญญาตรี จึงเป็นผู้มีความรู้ เขาเล่าให้ฟังว่าเขามี พฤติกรรมรักร่วมเพศ พอถึงตรงนี้เธอก็ใช้โอกาสในการชี้แจงว่าพฤติกรรมของเขาทำให้เขาติดเชื้อ HIV แล้วตอนนี้รู้ว่าตัวเองติดเชื้อแล้วจะบอกใครไหม เขาบอกว่าพ่อแม่หวังพึ่งในตัวเขามาก รักเขามาก ส่งเขาเรียนหนังสือคนเดียว ถ้าเขาติดเชื้อเขาคงไม่กล้าบอกพ่อแม่หรอกแต่จะบอกพี่สาวให้รู้.... เธอได้อธิบายถึงวิธีการดูแลตนเอง การใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับคนอื่น เธอพูดให้กำลังใจเขา ให้เขารู้ว่าเขาไม่ได้มีชีวิตอยู่คนเดียว มีพ่อแม่ พี่ๆที่รักเขา เธอสร้างความเชื่อมั่นให้กับเขาว่า ถ้าเขารู้จักวิธีดูแลตนเอง เขาก็จะมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุข ถึงแม้จะมีเชื้อ HIV อยู่ในร่างกายก็ตาม รายนี้คุณสุกัญญาใช้เวลากับผู้ป่วยรายนี้ตั้งแต่ 9.00น-16.00น.
หลังจากนั้นผู้ป่วยรายนี้หายไปสักพักหนึ่งเธอก็ไปเยี่ยมที่บ้าน พบว่าเขาเลี้ยงเป็ดเชอร์รี่อยู่ที่บ้านและกำลังประสบปัญหาขาดทุน เธอก็ให้การปรึกษาและชักชวนให้เขาเข้ามาเป็นเครือข่ายให้คำปรึกษาผู้ติดเชื้อ ซึ่งตอนนี้เขายอมรับตนเองแล้วว่าติดเชื้อ เขายินดีเข้าร่วมกิจกรรมและได้รับเลือกให้เป็นประธานชมรมผู้ติดเชื้อ มีบทบาทในการเป็นผู้ให้การปรึกษาผู้ติดเชื้อด้วยกัน และเขาก็ได้บอกพ่อแม่ให้ทราบแล้วว่าตัวเองติดเชื้อ ต่อมาเขาก็ได้ไปเปิดบริษัทกับเพื่อนที่กรุงเทพและส่งเงินมาให้พ่อแม่ใช้ทุกเดือนและในขณะนี้เขาก็ยังติดต่อกับคุณสุกัญญาอยู่....
หมาน้อยเพื่อนรัก... สมาชิกในที่ประชุมสรุปว่า ปัจจัยความสำเร็จของคุณสุกัญญา คือ
1. มีทักษะในการให้การปรึกษาทำให้ผู้ป่วยยอมรับ สร้างความไว้วางใจแก่ผู้ป่วย
2. ทุ่มเทเวลาให้ผู้ป่วย มีความอดทนสูง
3. มีความสามารถในการดึงศักยภาพของผู้ป่วยในการมาเป็นผู้ให้การปรึกษาผู้ติดเชื้อได้
ฉบับนี้พอแค่นี้ก่อนนะ..ฉบับหน้าจะเล่าเรื่องของผู้ที่มีความสำเร็จของการเป็นผู้ให้การปรึกษาคนต่อไปให้ฟังใหม่จ๊ะ.....
.......รักจ๊ะ ......
ซางคำ
ความเห็น (1)
Hi Sangkam !
I have read your stories that you in-depth interviewed the counselors. They are good. If you have more experience, I think it will be very good. goodbye.....