| อนุทิน ... ๑๙๔๒ |
ตอนเป็นเด็กนักเรียน อยู่ในจังหวัดที่มีความเร่งรีบสูงที่สุดในประเทศนี้ ทำสิ่งใดก็ต้องรวดเร็ว ตื่นเร็ว อาหารเช้า ก็ เครื่องดื่มสักแก้ว ขนมปังสักชิ้น แล้วก็รีบไปขึ้นรถเมล์เพื่อไปโรงเรียนเลย ช้ากว่านี้มีหวังถูกครูตีหน้าโรงเรียนแน่ เพราะจะเกิน ๘ โมงเช้า
โตขึ้นย้ายจังหวัด ดูแลชีวิตตัวเอง ก็ยังติดนิสัย ยามเช้า กาแฟสักแก้ว ขนมปังสักชิ้น แต่ออกจากบ้านก่อนถึงเวลาสอนหนังสือสักครึ่งชั่วโมง หรือ ๑ ชั่วโมง เพื่อให้ถึงก่อนเวลาทำงานสักเล็กน้อย
แต่ไม่มีความเร่งร้อนเท่าตอนเด็ก ขี่รถเครื่อง เมียงมองดอยสุเทพฯ ไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็ถึง
ความสุขหาง่าย เพียงแค่เรามองหา ;)...
"ติด" เชียงใหม่แล้วใช่ไหมคะ :-)
เรียบร้อยโรงเรียนแพทย์สวนดอก กับ โรงเรียนสอนครูข้างดอย ;)...
อิ อิ อ.เสือ บรรยายซะทำให้นึกย้อนอดีต และเห็นภาพบรรยากาศ สมัยไปติดอยู่จ. ที่มีความเร่งรีบสูงที่สุด ด้วยเลย :)
อย่ามัวแต่เมียงมองดอย วิวเพลินจน ตกหลุม เน้อ เจ้า ๕ ๕
ความสุขเล็ก ๆ ของคนตัวใหญ่ ๆ อ่ะ คุณ Poo ;)...
ขอบคุณครับ ;)...