อนุทิน 93692

อีกสี่วันจะถึงวันแม่แห่งชาติ คือวันที่ 12 สิงหาคม ของทุกปี แม่ผมจากผมไปเมื่อวันที่ 21 สิงหาคม 2553 แม่เป็นผู้มีพระคุณต่อลูกอย่างหาที่เปรียบมิได้โดยเฉพาะกับตัวผมที่มีแม่สุดประเสริฐ ตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยทำความผิดที่ต้องทำให้แม่น้ำตาไหลถึงแม้ว่าแม่ผมจะยากจนแม่ผมก็สอนให้ผมเป็นคนดี ผมต้องจากแม่ไปอาศัยอยู่กับคนอื่นต้องลำบากตรากตรำทำงานเพื่อแลกกับการได้เรียนหนังสือชั้น ป.5 ทั้งๆที่ผมอยากอยู่กับแม่ ผมต้องทนลำบากทำงานหนักทั้งๆที่ผมอายุเพียง 11 ขวบ ผมเคยคิดที่จะทำในสิ่งที่ไม่ดีหลายครั้งแต่พอคิดถึงแม่ที่ไรผมต้องล้มเลิกความคิดที่ไม่ดีนั้นทุกครั้งผมคิดอยู่เสมอว่าโตขึ้นผมจะมีงานทำและเลี้ยงแม่ ไม่ให้แม่ต้องลำบากแจวเรือ ความอดทนที่ผมได้อดทนต่อความลำบากทำให้ผมมีความเจริญก้าวหน้ามาถึงทุกวันนี้ผมจะกลับไปหาแม่ทุกเดือนเมื่อครั้งที่แม่ยังอยู่ ระยะหลังแม่ป่วยมากรับรู้ได้น้อยแต่พอเห็นผม แม่ก็จะยิ้มทุกครั้ง วันแม่ของผมมีทุกวันไม่เฉพาะต้องเป็นวันใดวันหนึ่ง ขอกราบภาวนาให้วิญญาณของแม่จงเป็นสุขเถิด

จากลูก "หลง"