วันนี้ได้หวนคิดคำนึงถึงสิ่งที่ยิ่งใหญ่ทั้งหลายในโลกนี้อย่างเช่นประเทศใหญ่ ๆ เมืองใหญ่ ๆ ผู้ยิ่งใหญ่ คนเหนือคน สัตว์ที่ใหญ่โตโอฬารเหลือ...
ถามอยู่ในใจว่าทำไมอย่างประเทศรัศเซียเคยเป็นมหาอำนาจมีแผ่นดินกว้างใหญ่พอถึงตอนนี้แตกออกเป็นรัฐเล็ก ๆ น้อย ๆ
แล้วอาณาจักรสุโขทัยถูกตีแตก อาณาจักรอยุธยาถูกตีแตก เมืองอยุธยาถูกเผา
พระราชาทางตะวันออกกลางอย่างพระเจ้าชาแห่งอีหร่านถูกโค่นล้มราชบัลลังก์
พวกสัตว์ไดโนเสาร์ต่างสูญพันธ์ไป แม้ช้างโตใหญ่ในป่าก็ลดลงอย่างน่าใจหาย เจ้าเสือก็อยู่ในป่าแสนยากเย็น
คำตอบหนึ่งที่ได้คือ...ทุกสิ่งมีการเปลี่ยนแปลงจะเร็วหรือช้าขึ้นอยู่กับวันเวลาและโอกาส แสดงว่าสิ่งใดที่เป็นวัตถุเป็นรูปธรรมล้วนเปลี่ยนแปลงไปตามกฎไตรลักษณ์
สิ่งที่ดำรงอยู่ได้คือคุณธรรมความดีเป็นนามธรรม คนทำอะไรเกินคนก็อยู่ไม่ได้ต้องเปลี่ยนแปลงไปเป็นธรรมดา คนทำอะไรให้พอดีนี้สิอยู่ได้ในทุกรูปแบบ
ดังนั้นคนเราควรทำตัวดำเนินตามทางสายกลางหรือพอดีตามหลักพุทธธรรมกันเถอะนะ...
ไม่มีความเห็น