อนุทิน 61878

เมื่อใจมันอยาก.... มันก็อยากแล้ว   เมื่อใจมันสุข......  มันก็สุขแล้ว

เมื่อใจมันทุกข์.... มันก็ทุกข์แล้ว

สิ่งนี้มันเกิดขึ้นไปแล้วทั้งสิ้น ... เกิดภายในใจเรา เกิดแล้วก็ดับไป

การเกิด การดับ เป็นธรรมชาติของอารมณ์ ที่มีการเกิดและดับมีอยู่ทุกขณะจิต

     ถ้าเราปล่อยให้ไหลไปเสีย แล้วพิจารณาด้วยสติอย่างเข้าใจ จะรู้สึกไม่อึดอัด เพราะเข้าใจต่อสุขและทุกข์ที่เกิด โดยมีสติคือไม่ตกอยู่ในการครอบงำหรือหลง

แต่เราชอบไปยึดกับมัน เอามันมาเป็นอารมณ์ เมื่อไม่ได้เสวยความสุข ก็เกิดทุกข์

เกิดจากอึดอัดเพราะ ใจเราไปยึดติดกับความสุขเหล่านั้นโดยให้มันครอบงำจิตใจ

ดังนั้น เราจึงอยู่กับตนเอง...... พิจารณาด้วยตนเอง ถึงที่มาของทุกข์และสุข

ถึงการเกิดและการดับ ....แล้วปล่อยวางลงเสีย

ชีวิตก็จะสุขใจยิ่งขึ้น