อนุทิน 61669

อภัยทาน

ความโชคร้ายของมนุษย์ คือ การไม่รู้ว่าตัวเองโชคดี

ทุกชีวิตล้วนมีภัย ภัยของชีวิตอาจเกิดขึ้นได้ทุกเสี้ยววินาที ภัยที่เกิดจากภายนอก ไม่ร้ายแรงเท่ากับภัยภายใน

ภัยที่ผู้อื่นสร้างขึ้น กระทบเราน้อยกว่าภัยที่เราสร้างขึ้นเอง บางคนทำผิดแล้ว กลับมานั่งเสียใจในภายหลังก็บ่อย ภัยทั้งหลายล้วนเป็นยาพิษ ที่ปลิดชีวิตจิตใจเราได้ทั้งสิ้น

มนุษย์อื่นทำลายเรา ก็ทำได้เพียงขณะหนึ่ง แต่จิตที่ตั้งไว้ผิดจะทำลายเราข้ามภพชาติ ด้วยเหตุนี้ ท่านจึงสอนเรื่อง "อภัยทาน" คือการยกโทษ แสดงอโหสิกรรมต่อกัน

ในทางปฏิบัติจริง เราคงได้ให้อภัยเฉพาะชีวิตจิตใจของเราเอง ซึ่งชีวิตจิตใจของใครๆ ต่างก็ต้องดูแลกันเอาเองทั้งนั้น ไม่มีใครสามารถให้อภัยแทนกันได้ค่ะ

เป็นเรื่องที่น่าสนใจมากค่ะ ภูมิใจเสนอ อ่านเพิ่มเติมได้ที่ http://gotoknow.org/blog/my-reminder/343466 คห. 22-23