| อนุทิน...๗๙๘ |
บางครั้ง การเขียนบันทึกแล้วนำขึ้นสู่กัลยาณมิตรให้มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนั้น ควรเว้นระยะและช่องว่างเพื่อลมหายใจของการเติมเต็มบ้าง
เพราะหากเขียนบันทึกแล้วนำขึ้นแบบติด ๆ กันมากเกินไป นอกเหนือจากการเข้าไปอ่านแทบไม่ทัน ตอบก็ไม่ทัน อีกทั้งยังคงเป็นการเบียดเบียนบันทึกของเพื่อนคนอื่น ๆ ที่กำลังจะรอขึ้นอีกด้วย
เขียนบันทึกสู่สาธารณชน ก็เปรียบได้ว่า เรากำลังทำความดีเพื่อสังคมส่วนรวม
ทำอะไรก็ต้องคิดถึงผลกระทบที่เกิดขึ้นด้วย เพราะเราไม่ได้อยู่ในโลกนี้เพียงคนเดียว หรือเป็นศูนย์กลางจักรวาลอย่างที่ตัวเราคิด ;)
ไม่มีความเห็น