อนุทิน 55265

วันนี้เริ่มการทำงานวันแรกของสัปดาห์ด้วยความสุขใจ  นักเรียนสดใสครูมีความสุข รอยยิ้มและเสียงหัวเราะจากการเรียนแบบเกมส์ของห้องหก บวกความมันส์ในการนำเสนอผลการสืบค้นของห้องเจ็ด กับแก็กเล็กๆที่สร้างรอยยิ้มจากมุขสดๆของทุกคน ช่างทำให้วันนี้เป็นวันแห่งความสุขจริงๆ ขอบใจเจมส์ที่มาคุยติดลมและยังอาสาจัดหาอาหารมาให้ครูแป๋มทาน แถมมาเจอพันธมิตรห้องห้าที่สร้างความฮาแบบเกินพิกัด ปล.นึกถึงคำพูดของเจมส์หลังจากครูแป๋มติวการสลายสารอาหารระดับเซลล์ในเวลาประมาณ สามนาทีครึ่งทำให้ความมืดมนที่เก็บมานานของเจมส์สลายไป จนเจมส์บอกว่า "ครูแป๋มน่าจะเขียนหนังสือขาย" อันนี้เห็นทีอีกคงอีกไกลจ๊ะ แต่ก็ต้องขอบใจที่เจมส์บอกเช่นนี้ อยากให้เหตุการณ์นี้เป็นแง่คิดว่า "ทุกสิ่งไม่มีอะไรที่เราจะทำไม่ได้" ใช้หลักการสังเกต หาความสัมพันธ์ สร้างทางเลือกหลากหลาย แล้วลองทำทุกทาง ที่สุดเรานั่นแหละจะเป็นผู้ค้นพบด้วยตนเอง ซึ่งแน่นอนค่ะว่านี่เป็นการพัฒนาองค์ความรู้อย่างยั่งยืนของเราเองค่ะ ปล.อีกครั้ง ที่กล่าวมาคงมีคนหมั่นไส้ครูแป๋มบ้างแหละ แต่ไม่เป็นไร เพราะทุกสิ่งที่กล่าวเจมส์สามารถยืนยันได้ หากเห็นว่าดีก็อาจนำไปปฏิบัติได้ค่ะ