ปีนี้เป็นปีแรกที่ไม่มีพ่อหรือที่ลูกๆทุกคนเรียกเตี่ยๆไปแบบแบบกระทันหันโดยไม่ทราบสาเหตุที่เสียชีวิตในสวนมะม่วงที่ท่านดูแลมา 20กว่าปีหากมีคนทำท่านขอให้มันรับกรรมไปเร็วๆ เช้าวันนี้ คิดถึงท่านมากกว่าทุกวันได้ไปใส่บาตรแต่เช้า เตี่ยไม่มาเข้าฝันเลย แต่น้องชายได้ฝันถึงมานอนคว่ำแล้วมือพาดที่ตัวน้องและยิ้ม ท่านคงเห็นน้องทำงานดูแลสวนมะม่วงแทนท่านได้ ฟังน้องเล่าก็รู้สึกดีมาก เตี่ย อยู่บนสวรรค์ อย่างมีความสุขนะคะ
ลูกๆทุกคนรักและคิดถึง เตี่ย สงวน สาธุวงษ์ ค่ะ
ไม่มีความเห็น