วันศุกร์ที่ผ่านมาเราคุยกับรองอธิบดีในเรื่องคนมาช่วยทำงานที่โครงการ รองท่านเข้มงวดกับการจ้างคนทำให้เราเกิดความรู้สึกไม่สบายใจ พอรู้กายรู้ใจถึงความไม่พอใจทำให้นึกถึงคำหลวงพ่อ กลับบ้านเสาร์และอาทิตย์คิดเรื่องนี้เป็นระยะๆ พอรู้ตัวว่าหลงคิดก็ทำใจได้ว่าเราควรเอาความคิดของรองมาพิจารณาอย่างเที่ยงธรรมโดยใช้โยนิโสมนัสิการ วันจันทร์นี้พอทำงานอย่างมีความสุขได้บ้างหลังจากคิดจนตกผลึกคือจะช่วยงานอย่างเต็มที่อีกหนึ่งปีหลังจากนั้นก็จะพักทำเฉพาะงานที่ใช้ความเป็นหมอที่รักษาคนป่วย เบื่อเรื่องการจัดการเพราะทำแล้วปัจจัยภายนอกมาก ต้องประสานงานมากและขาดคนที่เหมาะสมมาเป็นเจ้าของงาน แต่สงสารน้องๆที่ได้ประโยชน์จากโครงการนี้
ไม่มีความเห็น