อนุทิน 42585
ทนัน ภิวงศ์งาม
เขียนเมื่อตะวันลับฟ้า แหล่งหล้ามืดฝน แหงนผ่อตางบน มืดฝนมืดฝ้า
นั่งอยู่คนเดียว ใจ๋เหี่ยวเปลี่ยวบ้า บ่มีใผมา แอบชิด
เมียเฮานั้นหนอ บ่รอสักนิด มาวิดห่างเหย้า เฮาไป
มันสุดที่แล้ว แม่แก้วแก่นใจ๋ บ่ฮู้ญะใด หัวใจ๋บิ่นบ้าง.
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น