อนุทิน 41331

ปากกับใจ๋นั้น หากฝั้นเป๋นเกลี๋ยว ปากหนึ่งใจ๋เดียว ฝั้นเกลี๋ยวหื้อมั่น
หากใผใจ๋เย็น ย่อมเป็นเหตุอั้น หื้อปากนั้นมัน หนักไว้
แต่หากว่าใจ๋ ปายในฮ้อนไซร้ ปากว็วยแน่ใบ้ บ่เบน
ปากว็วยใจ๋ฮ้อน เรื่องจ้อนเป๋นเข็ญ ปากหนักใจ๋เย็น เรื่องเข็ญเป๋นจ้อน.