อนุทิน 38509

       วันนี้อุตส่าห์นั่งเขียนบันทึกเสียนานสองนาน ไม่รู้ไปกดพลาดอย่างไรข้อความหายหมดเอ้อ! ป่านนี้พวกพ้องน้องพี่ชาว G2K คงชื่นมื่นสนุกน่าดู แรกๆผู้เขียนก็กระตือรือล้นอยู่ แต่พอมีสตินั่งมองตัวเองในกระจก แล้วก็คิดและถามตัวเองว่าเราเป็นใคร นั่นแหละ คำตอบจึงได้ตามมา เราอยู่ในจุดนี้นี่แหละดีแล้ว สบายใจดี.