ไม่ได้เขียนอะไรในอนุทินมาน้าน...นาน แต่ก็ไม่รู้สึกห่างเหินเพราะตามอ่านย้อนหลังตลอด อ่านไปยิ้มไปก็มี อ่านไปอวยพรไปในใจก็มาก อ่านไปห่วงไปก็ไม่น้อย วันนี้มาเขียนสักหน่อย
อ้อ...ดีใจที่ได้เห็น คุณ Nidnoi ในอนุทินด้วย นึกแล้วขำที่เราอยู่แค่ห่างกัน 1 ชั้นเท่านั้น แต่ไม่ได้รู้เรื่องราวอะไรกันเล้ย...ได้ข่าวคราวก็จากในอนุทินนี่แหละ ทำให้นึกได้ว่าวันก่อนเจอน้องที่ไม่ได้เจอกันตั้งนาน เราดีใจ๊ดีใจ น้องเขาดูดีใจไม่มาก เพราะเขาบอกว่าเขาอ่านบล็อกตลอดเลยรู้สึกเหมือนเจอเราทุกวัน....เป็นงั้นไป...
ไม่มีความเห็น