อนุทิน 20986

ถึงเพื่อนคนหนึ่ง..ซึ่งอยู่ไม่ไกล...อ่านซะนะเพื่อน @ 209227 โดย โก๊ะจิจัง แซ่เฮ~natadee ที่สุดในแก๊ง  

กระบวนกรเคยบอกกับพี่กวินว่า คนเราเลือกที่จะทิ้งหรือเก็บไพ่พฤติกรรม ไว้ต่างกัน บางคนทิ้งไพ่พฤติกรรมความเฉื่อยชา บางคนทิ้งไพ่ความสนุกสนาน แต่บางคนก็เก็บเอาไว้ จนเมื่อ คนสองคนที่มีความขาด มาเจอกัน ในระยะแรกๆ จะดูเหมือนว่าเป็นการเติมเต็ม เช่น ผู้ชายที่เก็บไพ่ความเอาจริงเอาจังกับชีวิต ก็จะเลือกแฟนที่ ดูสดใสร่าเริง ส่วนผู้หญิงที่ดูสดใจร่าเริงขาดความเอาจริงเอาจัง ก็จะเลือกผู้ชายที่ ดูเอาจริงเอาจังกับชีวิต (เลือกเติมเต็มพฤติกรรมที่ตนได้ทิ้งละไป)  แต่เมื่ออยู่ไป นานๆ ทั้งสองจะเริ่มรู้สึกว่า มันคือความแตกต่าง เช่น ผู้ชายกลับมาบ้าน เห็นบ้านไม่เรียบร้อย ก็จะต่อว่าฝ่ายหญิงว่า ทำใมถึงปล่อยให้บ้านสกปรกไม่เรียบร้อย ฝ่ายหญิงซึ่งมีความ สดใสร่าเริง เฉื่อยชากับชีวิต ก็จะรู้สึกน้อยใจ หรือเมื่อฝ่ายชาย เอาจริงเอาจังกับเรื่องงานจนลืมนึกถึงครอบครัว ฝ่ายหญิงผู้ซึ่งมีความสดใสร่าเริง ก็จะ รู้สึกน้อยใจ เสียใจ ทำให้ค่อยๆ เกิดรอยร้าวเล็กๆ ภายในครอบครัว เมื่อถึงสภาวะวิกฤติเช่นนี้ กรบวนกร แนะว่า อยู่ที่ว่า ใครจะเป็นผู้เก็บไพ่พฤติกรรมใบที่ทิ้งไปกลับคืนมา และใครจะเป็นผู้จะทิ้งไพ่พฤติกรรมใบที่อีกฝ่ายไม่ชอบใจทิ้งไป (ถ้าทั้งสองพยามทำความเข้าใจ และพยายามปรับตัวเข้าหากัน โดยที่ต่างฝ่ายต่างต้องเลือกทิ้งหรือเก็บไพ่และพยายามหาไพ่ใบที่สำคัญต่อชีวิตคู่ให้เจอ หากทำได้ก็จะไม่เกิด รอยร้าวภายในครอบครัว : สรุปสาระจากสุนทรียสนทนา 1-3 เมษายน 2551)