เขียน … ที่บ้าน
“…
มีเรื่องราวมากมายให้ต้องครุ่นคิด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความเจ็บป่วยของบุพการีตามวัยของท่าน หรือ เรื่องงานที่รุมเร้าแบบน้ำซึมบ่อทราย ทะลายเข้ามาใกล้ ๆ หวังใจจะตีด่านความอดทนให้แตก หรือ นักศึกษา ป.บัณฑิต ที่มีปัญหาเรื่องจิตของตัวเอง ลุกล้ำความเป็นส่วนตัวมากขึ้นในการกวนน้ำขุ่นเรื่องเกรดที่ตนเองทำเอง แต่ไม่พอใจ ดันทะลึ่งฝันไว้ว่าอยากเป็นผู้บริหารโรงเรียน เวรและกรรมนำพา ชะตาชีวิต เพียงแต่ต้องลิขิตและปล่อยวางข้างทางตรงนี้
…”
เชียงใหม่ยามหน้าหนาวเดินทางมาเร้าใจ
๑๐ พ.ย.๖๔
ไม่มีความเห็น