อนุทิน 170519

นิเทศเสร็จก็มานั่งเงียบ ๆ อยู่ในวัด ปิดวาจา นั่งมองสิ่งที่ตาเห็น หูได้ยิน กายสัมผัส

มีคนเดินเวียนเทียนรอบพระธาตุฯ มีคนเดินเข้าไปนมัสการพระประธานของวัดฯ ใบไม้ร่วงหล่น ได้ยินนกร้องเป็นระยะ ลมไม่พัด อากาศร้อนขึ้นตามการหมุนเวียนของพระอาทิตย์

มีคนตีระฆังดังหง่างเหง่ง คนมาวัดมีแต่ผู้สูงวัยที่เหลือเวลาอยู่ในโลกนี้น้อยกว่าคนกลุ่มอื่น

นั่งอยู่เฉย ๆ ก็เห็นอะไรมากมาย หรือว่าจิตเราไม่นิ่งพอ ไม่ปล่อยวางความคิด ไม่ละความคิดที่จำเป็น

มันเป็นเช่นนั้นเอง

[ธิ]

ผู้สูงวัยไปวัด = คุณครูเงาไปวัด

ผู้สูงวัย = คุณครูเงา.

^_,^ หุ หุ

ส่วนน้อย วัยทำงาน. เด็ก ๆ. ใคร ๆ ก็ไปวัดได้คร้า

[ลิขิต]

เรียน อาจารย์

สิ่งที่อาจารย์เห็นก็เป็นปรากฏการณ์ธรรมชาตินะคะ แม้ตอนเราหลับตาอยู่กับตัวเราเอง ก็อาจคิดอะไรมากมาย เมื่อเราหมั่นฝึกสม่ำเสมอจนไปถึงจุดหนึ่ง ที่เราไม่คิดอะไร( คือ ไม่มีอะไรใ้ห้คิด) ก็จะสัมผัสกับ ความนิ่ง จากการฝึกกรรมฐาน ต้องใช้เวลาค่ะ

ขอแสดงความนับถือ และเป็นกำลังใจค่ะ