อนุทิน 166753
บุษยมาศ
เขียนเมื่ออนุทินที่ ๒๘๘๖
เมื่อวาน…ตอนแรกว่าจะลาเพียงครึ่งวันเช้า พอประชุมการประชุมคุณภาพ สมศ.ของทางโรงเรียนให้พี่ฟ้าครามเสร็จย่าจะรีบกลับไปทำงานที่มอต่อ…แต่ไม่ได้กลับไปทำงาน นั่งประชุมไปพร้อมกับร่างกายที่จะวูบ เพราะไม่ไหวกับอาการอ่อนเพลีย…สุดท้ายกลับเข้าบ้าน นอนพักยาว ตื่นอีกครั้งเกือบ ๑๖.๐๐ น. จนปู่เรไปชะโงกหน้ามองที่ประตู ถามว่า เป็นอย่างไร เบาไหม…ตอบกลับไปว่า เบา แต่ท้องอืด ปากขม ร่างกายเพลียมาก…ปู่เรบอกว่า ทานยาแก้แสลงที่ญาติทางแม่ที่อยู่ตากส่งมาให้ไหม…ย่าบุษลองดู สักพักก็ทุเลาขึ้น…อาการที่เป็นแบบนี้ เหมือนตอนย่าบุษเป็นตอนเด็ก ๆ เลย สมัยนั้น แม่บัวก็ให้ทานยาแก้แสลงแบบนี้ ก็หาย…ตำรายาของตาทวดหมอแหที่ทำไว้ให้ลูก-หลานได้สืบต่อ เช้านี้เลยค่อยลุกขึ้นมาทำงานได้
เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง
ความเห็น (4)
ดูแลสุขภาพด้วยครับโหมงานหนักมาก..สู้ๆครับ..พักผ่อน
ขอบคุณค่ะ อาจารย์ประหยัด เพราะคำว่า “หน้าที่มันค้ำคอเราอยู่เสมอไงคะ…ตามมาด้วยความรับผิดชอบค่ะ อาจารย์”
ดูแลรักษาสุขภาพด้วยครับ
ขอบคุณค่ะ อาจารย์ต้น