อนุทิน 164292
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ๑๕ พฤษภาคม ๒๕๖๒
……………………………
ข้าพเจ้ารู้ตัวว่าฉลาดขึ้น เมื่อข้าพเจ้าค้นพบว่า ตัวเองไม่รู้อะไรเลย
มันเหมือนถ้วยชาที่ถูกเทน้ำเก่าออกไป พร้อมจะรับน้ำยาใหม่ ๆ ที่ร้อนกว่า
หอมกว่า ใหม่กว่า ใช่กว่า และรสเข้มแต่กลมกล่อมยิ่งกว่า
…
พิทยากร ลีลาภัทร์ (บางทีเราก็ลืมคิดไปว่า …)
……………………………
เขียน … บ้านปลายดง ณ หางดอย
เชียงใหม่ (ยามดึกมาก)
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก