วันวานหลังจากสอบวิทยานิพนธ์นศ.ป.เอกเสร็จก็ไปเดินเล่นในตรอกคนเดินริมข้างอาคารพญาไทยพลาซ่า เดินดูศึกษาสัมภาษณ์คนไปเรื่อยๆ พร้อมโปรยยิ้มยังกะประกวดคนแก่..ไปสุดก้นตรอก เหนื่อย ก็เลยหยุดหาซื้อเครื่องดื่มกิน คนขายเป็นหญิงแก่มาก ร้านขายก็ซอมซ่อมาก เลยสัมภาษณ์เสียนาน ....ได้ความว่าอายุ ๗๗ แล้ว ผัวก็ตายนานแล้ว ลูกหลานก็ไม่มี วันนี้อยู่คนเดียว
.
เมื่อนานปีก่อนพอขายได้ แต่วันนี้ยอดขายทรุดลงมาก เพราะเซเว่นมาเปิดกักดักคนไว้หน้าตรอก แต่ก็พอขายได้พอประทังชีวิกไปวังๆ (สำเนียงจีน) พร้อมว่ามันคงเป็น "พมลิขิก"
.
ผมฟังแล้วน้้ำตาจะไหลเสียให้ได้ เหลียวมองดูประตูเลื่อนแบบเหล็กถักหน้าตึกเล็กๆที่แสนซอมซ่อ แกจะเปิดปิดคนเดียวไหวไหมเนี่ย..คงทุลักทุเลพอควร
.
เรื่องนี้น่าทำเป็นสารคดีชีวิต"คนต้องสู้"ได้เลย
---คนถางทาง..มีค. ๖๐
