"ดินที่ถูกปั้น"
ผลงานเพียงแค่ ๑ ปีกว่า ๆ ของอาจารย์ภัคร...บทความระดับชาติที่ลูกของแม่ได้ตีพิมพ์เป็นผลงานระดับชาติ
ทำหน้าที่ของสายวิชาการ...เพียงแค่รู้จักหน้าที่ว่าตนเองมีหน้าที่อะไร...ต้องทำอะไร นี่คือ หน้าที่ของลูกเอง
ใช้เวลาการสอนนักศึกษาและแข่งผลงานกับตนเอง...ทำหน้าที่สายวิชาการอย่างสมบูรณ์...ดินที่พ่อเรและแม่บุษ
ช่วยกันปั้นให้เป็นประโยชน์ต่อแผ่นดินไทย ในสายวรรณคดีไทย...ได้ทราบมาว่า ปีนี้ยังมีอีก ๓ เรื่อง...ซึ่งตีพิมพ์
ในฐานข้อมูล TCI ๑ ,๒...หนุ่มใหญ่กำลังไฟแรง คริ ๆ ๆ...
ไม่เชื่อว่าเป็นดิน แต่เป็นเพชรเม็ดงามที่ทรงคุณค่าต่อสังคมมากกว่าครับ
ขอบคุณค่ะ อาจารย์ประหยัด...พวกเราโตมาจากท้องไร่ ท้องนา ไม่เคยลืมถิ่นที่เคยเติบโตกันค่ะ
ถ้าเป็นดินก็ดินที่ร่วนซุยที่อุดมสมบูรณ์..ที่ใครๆก็ต้องการเป็นทรัพยากรที่ทรงคุณค่า