อนุทิน 139062

<อนุทิน ๒๖๒> : วันพุธที่ ๒๔ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๗

กลอนของท่่านอาจารย์ระพี สาคริก (ศจ.ระพี สาคริก) ปราชญ์ของแผ่นดิน

ไม้ใหญ่ต้นนี้มีอายุ
ถึงบางกิ่งกร่อนผุเป็นโพรงแผล
แต่ยังคงยืนมั่นไม่ผันแปร
แตกกิ่งใหม่ใบแผ่ขึ้นปกคลุม

ให้ต้นกล้าร่มรื่นดินชื่นชุ่ม
ช่วยโอบอุ้มลูกนกกาได้อาศัย
จากแผ่นดินสู่ชีวิตเติมจิตใจ
ชีวิตใหม่เติบกล้าท้าแรงลม

พายุซ้ำกระหน่ำซัดไม่ขัดขืน
ยังหยัดยืนมุ่งมั่นไม่หวั่นไหว
ตราบแผ่นดินสิ้นกลบมิลบใจ
สัญญาไว้ยึดมั่นไม่สั่นคลอน

หยั่งรากลึกลงแผ่นดินถิ่นกำเนิด
เป็นบ่อเกิดศรัทธาธรรมที่พร่ำสอน
สถิตมั่นในดวงจิตนิจนิรันดร
ตราบชีพจรยังฝังรากแน่นกับแผ่นดิน