อนุทิน 139042

เมื่อมีลูก... ผมเริ่มเข้าใจความรักของเตี่ยและแม่ที่มีให้ผม

ตอนเด็ก...ครูให้การบ้าน เพาะถั่วงอก ตอนกิ่งโกสน สานปลาตะเพียน ทำงานฝีมือ เตี่ยและแม่ทำให้ผม และให้ผมทำด้วย

บ่ายวันนี้...ผมเลื่อยไม้...ทำปืนไม้โบราณ...ให้ลูกชายเอากระดาษทรายขัดถู...เริ่มสอนตั้งแต่การจับมือลูกให้ทำ

มันคงเป็นความรัก...ผมรู้สึกว่า หัวใจของผมเต้นอยู่ในมือของลูก เมื่อเรากุมมือกัน

ผมจะร้องไห้ ผมจะยิ้มและหัวเราะ และมีชีวิตเพื่อลูก

เพราะลูกคือศูนย์กลางจักรวาลในใจผม...

(อาทิตย์ 21 ธันวาคม 2557)

อ่านแล้วมีความสุข

การทำอะไรด้วยตนเองจะภูมิใจมากกว่าการไปซื้อหรือจ้างเขาทำนะครับ

พ่อลูกผูกพันอบอุ่นดีจังค่ะ

ผมยังไม่มีลูก แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่า พ่อแม่ ห่วงและหวงเราแบบไหน เพราะผมก็ห่วงและหวงเขามากเหมือนกันครับ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก