ขณะเดินเข้าไปยังตึกคณะที่ทำการสอนในเช้าวันนี้ เดินผ่านแม่บ้านทำความสะอาดลานมหาวิทยาลัย เขาจำผมได้จึงยกมือสวัสดี แล้วเขาบอกว่าต้นไม้ใหญ่นี้พร้อมมือชี้ไปยังต้นไม้และมองด้วยว่าล่นลงมาทุกวันไม่ใบก็ดอกหรือไม่ก็กิ่งของมันอาจารย์ ผมเลยตอบไปว่า ต้นไม้นี้ช่างมีบุญคุณต่อเราจริงนะเพราะหาอะไรล่นลงมาให้เราได้ทำงาน มหาวิทยาลัยก็จ้างเรา เรามีเงินก็ใช้จ่ายในสิ่งที่เราต้องการ ต้องขอบคุณต้นไม้นี้นะครับ
ผมไม่รู้เธอคิดอย่างไรแต่เธอมองตาผมนะ อิ อิ
ไม่มีความเห็น