อนุทิน 136566

๒๓/๐๗/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๗๗.

มีสองสิ่งที่ผมปฏิบัติทุกครั้งในการทำอาชีพค้าขายคือ

๑.การพูดจาไพเราะหรือพูดมีหางเสียง ไม่ว่าคนที่มาซื้อของนั้นจะเป็นผู้ใหญ่หรือเด็กเล็ก(หละอ่อน)ก็ตาม เมื่อเข้ามาในบริเวณร้านผมจะถามว่า “เอาหยังดีคราบ” หากลูกค้าเรียกหรือถามสิ่งใด ผมจะรับว่า “ครับ” เสมอ

๒.แสดงความขอบคุณทุกครั้ง หลังจากที่ลูกค้าจ่ายเงินและทอนเงินเสร็จเรียบร้อยแล้วด้วยคำพูดที่ติดปาก หลายคนก็น่าจะรู้ความหมายดีทั้งไทยและเทศคือ “แต๊งกิ่ว” “ขอบคุณครับ”