เมื่อวานปั่นจักรยานกับหมออารีย์ไปน้ำตกโตนงาช้าง ไปกลับเจ็ดสิบกว่ากิโลฯ ได้ปั่นจักรยานในเขาป่าที่ยังสมบูรณ์แม้เป็นช่วงสั้นๆ ก็รู้สึกดีมาก เสียดายที่เมืองไทยไม่มีป่าเหลือเท่าไหร่แล้ว
highlight ของการปั่นคราวนี้ไม่ได้อยู่ที่น้ำตกแต่อยู่ที่ตอนปั่นกลับผ่าเข้าตัวเมืองหาดใหญ่ เลยไปกินราดหน้าราโดกันหนึ่งจาน แล้วก็ไปกินหมี่เป็ดท้ายสายสามอีกคนละหนึ่งถ้วย หลังจากนั้นก็ค่อยๆ ปั่นกลับบ้านอย่างช้าๆ ด้วยความจุกจนแทบยกขาไม่ขึ้น
หนึ่งจานกับ 1 ถ้วยยังไม่น่าจุกเลย
หนักกับหมี่เป็ดครับ เพราะใส่หมี่สองก้อน และเกาเหลาเป็ดอีกหนึ่งถ้วยครับ
ไกลเหมือนกันนะครับ..แต่ปลายทางมีของอร่อยรออยู่..แบบนี้หายเหนื่อยครับอาจารย์