| อนุทิน ... ๕๖๓๒ |
"เด็กหลังห้อง"
เดินทางจากบ้านไปบ้านเพื่อน อ.ดอยสะเก็ด
ใช้เวลาประมาณ ๑ ชั่วโมง หลงทางนิดหน่อย
เพราะไม่ได้มาเกือบ ๑๐ ปีแล้ว
เอาของฝากมาให้เพื่อน
เพื่อนเป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยมัธยมที่บางกอก
เป็นเพื่อนสนิท นั่งเรียนหลังห้องด้วย
หลังจากแยกกันไปเรียนมหาวิทยาลัย
ก็ได้มาพบกันอีกครั้งที่เชียงใหม่
เป็นเรื่องน่าประหลาดและน่าแปลกใจมาก
เด็กหลังห้องอย่างเพืื่อนจบครุศาสตร์ จุฬาฯ
ผมก็ดันเรียนสายครูเหมือนกันอีก
เด็กหลังห้องเอ็นฯ ติด ไม่น่าเชื่อ ;)...
หลังห้อง คือ ที่ปลอดภัยไงครับอาจารย์ 555
ก็ยังนั่งเรียนไงคะ ไม่ได้นั่งหลับ อิ อิ ^_,^
หลับไม่ลง 555
พื้นทีปลอดภัยอยู่หลังห้อง แอบอ่านนิยาย แทะเม็ดแตงโมก็ได้ แต่ครูบางคนก็ช่างกระไร มักใช้วิธี active teaching เดินทะลุทะลวงทุกซอยแคบ ๆนั้นพร้อมฉวัดเฉวียนไม้เรียวในมือ บางครั้งก็ปักหลักอยู่หลังห้องนั่นเอง เด็กหลังห้องระทึก หายใจติดขัด
555 … หัวใจจะวายครับ มีคุณครูเช่นนี้อยู่จริง ๆ 555
เพื่อนนั่งอ่านนิยายกำลังภายในเป็นประจำ โต๊ะแรกขวามือ น่าสนุก เร้าใจ
ปัจจุบันเป็นอย่างไรบ้างครับ เพื่อนคนนี้ ??
เด็กมาอยู่หลังห้องเพราะไม่อยากสบตาครู เสียสมาธิหมดกัน