อนุทิน 134543

๒๗  มีนาคม ๕๗ เวลา ๘.๒๘ น.

  เหตุการณ์การเกิดขึ้นที่ไม่คาดคิด กำลังนั่งทานข้าวเช้าอยู่กับครอบครัว มียายคนหนึ่งร้องตะโกนขึ้นมาว่า น้าเต็ม รถครูสมล้มไปดูด้วย

รีบลุกจากที่นั่งกินข้าวอย่างรวดเร็ว ขณะที่ข้าวเหนียวอยู่ในมือคำหนึ่ง กับแตงโต หนึ่งชิ้น รีบเอารถมอเตอร์ไซด์ออก ขับออกไปดู เลยหมู่บ้านไปนิดหนึ่ง..รีบกับมาเอารถใหญ่ออก พาครูที่โรงเรียน(เตรียมเข้าอบรม ผอ.กปน.ประจำหน่วยเลือกตั้ง ส.ว.) นำส่ง รพ.ในอำเภอ ห่างอำเภอ ๑๒ กฺโลเมตร 

หลังจากถึง รพ.แล้ว นั่งรอไม่นานก็ได้รับการเรียกเข้าตรวจ อาการ ปวดข้อมือ ปวดศรีษะ คุณหมอถามถึงสาเหตุที่รถล้ม ผู้ติดตามไปด้วยเข้าไปดูอาการด้วยถามคุณหมอว่า จะมีอะไรต้องดูแลพิเศษหรือเปล่า หมอตอบที่เล่นว่า ไม่เป็นไรมาก มือก็ตอบสนองดี ศรีษะก็ไม่เป็นอะไรมาก มีหมวกกันน๊อกไม่เป็นไร คอไม่ขาด ออกมารับยา ค่ายารวมแล้ว ๙๐ บาท ผมขับรถกับมา เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ผู้ติดตามเลยบอกว่า ให้พี่นั่นแหละไปอบรม ผอ. กปน.เหมือนเดิม(เพราะคุณครูท่านจะไปแทนนั่นเอง)สุดท้ายก็คนเดิม..

พยาบาลที่ดูแลแต่ละโต๊ะ ผมสังเกตุแล้วพอใจกับการดูแลและตรวจอาการก่อนส่งเข้าห้องตรวจของคุณหมอ..พยาบาลยิ้มด้วยไมตรีกันและแนะนำคุณยาย คนป่วยที่มาตรวจด้วยน้ำใจจริง ต่างจากเมื่อก่อนนี้มากเลย

โรงพยาบาลเชียงยืนครับ..

[เพชรน้ำหนึ่ง]

บริการประทับใจ….นะครับ