เว้นว่าง...ห่างหาย
มีลมหายใจไปได้รายวัน ๆ ก็ถือว่าเป็นบุญของชีวิต
ภาระกิจ..ที่ล้นหลามคือบทพิสูจน์....ศักยภาพของความเป็นมนุษย์
คาถาที่ต้องท่องไว้ในใจ คือ....งานหนักไม่เคยฆ่าคน
ภาระกิจ ภาระหนัก....
ดีกว่านอนเจ็บป่วยอยู่ในโรงพยาบาล
จึงต้องทำอย่างเดียว...ทำ ทำ ทำ ตราบเท่าที่เรายังมีลมหายใจอยู่
เมื่อเสร็จสิ้น...เหลือไว้คือความภาคภูมิใจ
เหนื่อยหนัก...อยากพักบ้าง
แต่ก็คิดได้ว่า...
ยังมีเวลาอีกมากมายในหลุมฝังศพ
พักไป ทำงานไป …. สมดุล ๆ นะคะคุณครูหยิน