อนุทิน 133267

บันทึกวันศุกร์

วันนี้ได้ทำหน้าที่ครูที่ไกลแสนไกล  ยังไม่รู้เลยว่าจะไปถึงไหม

อะไรจะเกิดขึ้นค่อยว่ากัน....เพราะมีนักเรียนอีก 60 กว่าคน พร้อมเพื่อครูอีก 7  คน

เดินไปพักไป...คงไม่มีอะไรยากเกินกว่าความพยายาม

10  ผ่านไป...ที่ทิ้งร้างห่างหายไป

ด้วยหัวใจที่เศร้า...เพราะป่าที่เคยเป็นแหล่งเรียนรู้  เรื่อง ป่าไม้ กับป่าต้นน้ำ

ได้เหือดหายไป....ท้อแท้มาก..เพราะดูเหมือนว่าการศึกษามันล้มเหลว

เราไปศึกป่า เพ่ือให้เด็กรักป่ากันทุกปี

แต่สุดท้ายป่าก็หมด...

จึงทำใจใหม่  ตั้งหลักแบกหน้าตาเหี่ยว ๆ ไปหาชุมชนใหม่อีกครา

บ๊าย บ่าย ๆๆๆๆ

17 ม.ค.57