เรื่อง..ของ..ความรู้สึก..(บางครั้ง..นั้น..ยาก..จนเกินอธิบาย..)..สงสัย..หดหู่..สลดใจ..(หาก..เรา..สลัดมันทิ้งไปไม่ได้..เหมือน..เอา..ขยะไปทิ้ง..คงง่าย..)...บอกไม่ถูก..ถ้ามันเป็นความรู้สึกที่ย่ำแย่..แต่..เรา..ก็ชอบ..แบกมันไว้...นานแสนนาน..จน..เน่า..ส่งกลิ่น...อยู่..ภายใน...(จนอาจจะเกิด..เป็น..ความเน่า..ของร่างกาย..)....
ภาพที่เห็นเป็น..ประจำวัน..ใน..โลกสี่เหลี่ยม..และ..ความขัดแย้งในโลก..ของ..มายา..ที่อคติ..เสียจน..เสียศูนย์....
ความเกลียด..โกธร..แก่งแย่ง..ชิงดี..ยึดติด....ถูกบ่ม..ให้สุกงอม..แลเน่าหนอน..บ่อนไส้...
ภาพนี้ดู…เศร้า…จัง..
คุณยายครับ…ปลากรอบของคุณยายเนี้ยะ..ผมจะเอาไปทำต้มยำซะที….
ระวังนะ..เดี๋ยวจะหาว่า..ไม่บอก..มันเป็นศพ..ปลา...อ้ะะ..คุณ ณัฐนพ มนู อินทาภิรัต..ไม่ใช่ปลากรอบ