อนุทิน 131611
Park Jee Sang
เขียนเมื่อสถานการณ์ บ้านเมือง ในตอนนี้ คนึงถึง ปีห้าสี่ ที่เคยผ่าน
อุทกภัย ถาโถม โจนทะยาน สู่พิมาน นครรัตน์ แห่งอินทรา
คนละมือ ถือกระสอบ บรรจุทราย กั้นน้ำไว้ อย่าให้ล้น มาท่วมหนา
มิแบ่งฝ่าย หลายหลาก ต่างนานา หมู่ประชา สามัคคี ในทันใด
ธรรมดา ของโลกเมื่อ สงบสุข สุขเป็นศึก เหมือนสามก๊ก ที่ว่าไว้
ชาติสยาม เบื้องหน้า เป็นอย่างไร เมื่อคนไทย หันมา ฆ่ากันเอง
จะต้องเสีย เลือดเนื้อ อีกเท่าใด จึงจะสา แก่ใจ ไทยทั้งหลาย
เสียงแผ่นดิน ร่ำไห้ ระงมงาย สูญสลาย ไทยสิ้นชาติ ขาดคุณธรรม
ฝ่ายนี้ดี ฝ่ายนั้นชั่ว เอาตัววัด ชอบกัด เยี่ยงสัตว์ ติรัจฉาน
กูถูก! มึงมันโง่! ต่างเดือดดาล ระราน มิผ่อน หย่อนอภัย
นี่หรือ! เมืองพุทธ ที่เขาว่า หลักศาสนา ศาสดา เคยสอนไหม
ท่านจงฆ่า! จงฆ่า! ให้บรรลัย ไม่ต้องให้ อภัย แก่พวกมัน
"แค่อภัย" ถ้าทำได้ ไทยน่าอยู่ เดินตามทาง บรมครู ทรงสร้างไว้
หลักธรรม ศาสนา นำพาไทย สุขสดใส ไทยสงบ พบสบาย
นิพนธ์กลอน จากกวี ที่ต้อยต่ำ ออกเดินย่ำ ตามหาฝัน ในเมืองหลวง
เด็กบัานนอก เบาปัญญา สมองกลวง อยากให้ปวง ประชาไทย สามัคคี
ขออภัย หากพลั้งพลาด ปราชญ์ทั้งหลาย ด้วยเยาว์วัย ปัญญาญาณ ยังโง่เขลา
ผิดถูก โปรดแจ้ง แถลงเกลา ด้วยยังเบา ปัญญาน้อย ต้อยต่ำนา
จะคิดว่า ข้าพเจ้า อยู่ฝ่ายใด ตามแต่ใจ ท่านจะคิด พินิจหนา
ปณิธาน ชาติศาสน์ กษัตริยา อยู่คู่ฟ้า นภาไทย ตลอดกาลฯ
(ภัครพล แสงเงิน 11/11/2013)
ความเห็น (4)
นำไปเขียนในบันทึกนะจ๊ะ “พี่ภัคร” :)
ผ่านพ้นทุกข์จากธรรมชาติมาแล้ว ก็ย่างเข้าสู่ทุกข์ที่มนุษย์สร้างขึ้น ขอให้ทุกข์ชีวิตทุกจิตวิญญาณ เจริญธรรมตามศาสนาแห่งตนเพื่อศาสนติพึงเกิดขึ้นค่ะ ขอบคุณค่ะ
วิเศษล้ำค่ามากครับ