| อนุทิน ... ๕๓๓๐ |
"เดินตามวัย"
เวลาเราเป็นเด็ก เราฝึกเิดิน ฝึกวิ่ง แบบช้า ๆ
เมื่อเวลาเราเป็นโตขึ้น เป็นวัยรุ่น เราเดินเร็ว วิ่งเร็ว
เมื่อเวลาเราเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ การเดินแต่ละก้าวของเรา ดูมั่นคงหนักแน่น
เมื่อเวลาเราเข้าสู่วัยสูงอายุ เราจะเดินช้าลง และช้าลง
ในที่สุด ชีวิตของเราก็ "หยุด" เดิน และหยุดทั้งหมด
บ้านปลายดง ณ หางดอย, เชียงใหม่ (ยามพักผ่อนที่บ้าน)
๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๖
ชีวิตคนเรา ก็เหมือนนาฬิกาไงค่ะ…“นาฬิกาชีวิต” :)…
โอ้ ! ครับพี่ ;)…