อนุทิน 130650
"พี่หนาน"
เขียนเมื่อ๑๖/๑๐/๒๕๕๖
อนุทิน ๖๔.
กลอน ๖: “ในเมืองมองไม่(ค่อย)เห็นสัจธรรม เหมือนชนบท”
คราที่ ตัวฉัน นั้นหนุ่ม ทำงาน กับกลุ่ม คนนั้น
ทั้งเหน็ด และเหนื่อย เมื่อยกัน ฉับพลัน มันก็ หายไป
มุ่งหน้า ฝ่างาน ค่ำเช้า สาวเจ้า ไม่รู้ อยู่ไหน
ละเลย ไม่เคย สนใจ หาเงิน เดินไป ในวัน
ความตาย ห่างหาย ไกลหมด ไม่เคย ปรากฏ ตาฉัน
แสงสี ทุกวี่ ทุกวัน ปิดกั้น กลางวัน กลางคืน
พอฉัน นั้นอยู่ บ้านนอก มันบอก บ่อยจน จักฝืน
เพียงแค่ ข้ามวัน ข้ามคืน คนตื่น มืนตา มาตาย
......(อีกแล้ว)
ตายกันบ่อยจริง...ศพพ่อใหญ่โตวันนั้นเพิ่งจะผ่านข้ามไปวันเดียว...
วันนี้ก็ต้องไปทำหน้าที่อีกแล้ว...เป็นศพผู้หญิงชื่อ “บุญธรรม” อายุ ๔๖ ปี เท่านั้นเอง
หมายเหตุ มืนตา,เมินตา แปลว่า ลืมตา คนตื่นมืนตา หมายถึง คนที่ยังมีชีวิตยังลืมตาอยู่
ความเห็น (1)
ขอบคุณครูอาจารย์และสมาชิกที่ให้กำลังใจทุกท่านมากครับผม