อนุทิน 129211
blue_star
เขียนเมื่อ
หยุดยืน...หมดแรงล้า
เบื้องหน้าคือภูผา แลฟ้ากว้าง
เหลียวมองหาเพื่ิอนร่วมทาง
กลับอ้างว้างไร้แม้เงา
คงมีเพียงแต่ดอกหญ้า
กับเมฆาช่วยคลายเหงา
สายลมพัดแผ่วเบา
อย่ามัวเศร้า...จงก้าวเดิน!
ความเห็น (11)
คิดถึงนะค่ะ…..กลับเมฆาช่วยคลายเหงา
โอโหน้องดาวมามองเมฆอยู่นี่เอง
55555
หายไปนาน นึกว่าไปกับสายฝนของวสันต์ฤดูเสียแล้ว
ยุ่งตลอดเลยค่ะ ตั้งใจจะเขียนบันทึกก็ไม่ได้เขียนสักที คงเขียนลงอนุทินไปพลางๆ ค่ะ รอฤกษ์ดีปั่นบันทึก เพิ่งไปขึ้นภูมาค่ะ ^^
อิจฉามากๆๆ ได้ไปเที่ยวด้วย วิ้วๆๆ
ว้าว ๆๆ วันนี้น้องดาวมาบ้านนี้ :)
เอาเห็ดที่ไปทำให้นักเรียนมาฝาก
พร้อมปลูกผักด้วย
เย้ๆๆ
@พี่หนูรี แวะมาบ้านนี้บ้างค่ะ หลังจากปล่อยบ้านรกร้างซะนาน 555
@พี่แอ๊ด ไปเดินขึ้นภูแบบไม่เจียมสังขารตัวเอง กลับมาปวดขาไปสามวันค่ะ ปล. ผักกับเห็ดน่ากินมากๆ
555 ถ้าชวนไปด้วยจะไม่ปวดขาครับ
555
ถ่ายทอดใช้คำไม่มาก แต่สะเทือนใจ (ศงสัยอารมณ์เดียวกันคะ :) ธรรมชาติบำบัดคะ
สงสัยคงอารมณ์เดียวกันมั้งคะอาจารย์…
ดูฟ้าดูเมฆเป็นเพื่อนไปพลางๆ ^^