อนุทิน 128469
"พี่หนาน"
เขียนเมื่อ๒๗/๐๘/๒๕๕๖
อนุทิน ๑๕.
หนูจะเอา
เด็กผู้หญิงคนหนึ่งมาถึงบ้าน
ดูฟุ้งซ่านรานรนทนไม่ไหว
วิ่งเข้าหาดินน้ำมันเร็วทันใด
เหมือนมีใครผลักส่งเธอตรงมา
ร้องแม่จ๋า แม่จ๋า "หนูเอานะ"
จับเลือกละวางลงตรงที่ใหม่
หยิบก้อนนั้นก้อนนี้หลายที่ไป
ที่สุดได้ก้อนหนึ่งซึ่งต้องการ
แม่บอกว่า"อย่างเดียว"ก็พอแล้ว
ก็ไม่แคล้วจับนี่นั่นอย่างอาจหาญ
หนูจะเอาจริงจริงสิ่งพบพาน
แม่คัดค้านเกิดอารมณ์สุดข่มใจ
เห็นนักเรียนตีกันทันดูข่าว
ในช่วงเช้ากระฉ่อนก่อนข่าวใหญ่
เธอตีกันกอดกันมันสะใจ
ส่วนคนไทยที่มุงไม่ยุ่งเลย
กลายเป็นมวยคู่เอกในตอนเช้า
เป็นเรื่องราวที่คนดูอยู่นิ่งเฉย
ไม่ห้ามปรามกันบ้างนางนางเอย
ปล่อยให้เลยตามเลยจนเคยตัว
หรือเห็นว่าเป็นสิทธิ์ส่วนบุคคล
แต่เหตุผลฟังไปใคร่ปวดหัว
พากัน"แย่งผู้ชาย"ไม่อายกลัว
ตีกันนัวผ้าผ่อนหลุดหยุดไม่เป็น
หนูจะเอา “สันออง” นะคุณแม่
ใช่เรื่องแย่กล่าวกันนั่นทันเห็น
มาบัดนี้เป็นจริงยิ่งชัดเจน
ทำล้อเล่นกับอารมณ์ขื่นขมใจ
ทำในสิ่งสร้างสรรค์กันเถิดนะ
มิควรจะ”หนูจะเอา”เมากันใหญ่
เขาเป็นคนใช่สิ่งของมองที่ใจ
แย่งกันไปได้หรือคือความจริง
...
หมายเหตุ "สันออง" เป็นคำผวน ที่เกี่ยวกับเรื่องเล่าของชนบทที่ผู้หญิงนางหนึ่งใช้ขนไก่ปั่นหูให้รู้สึก "มัน" "คัน" เปรียบเทียบกับหญิงที่อยากมีสามี จึงบอกแม่ว่า "ขอสันออง" คือ "ขอสองอัน" หมายถึง อยากได้สามีพร้อมกันสองคน นั่นแหละครับ
ความเห็น (1)
เห็นภาพที่สะท้อนสังคมในยุคปัจจุบันได้ดีทีเดียวคับ