| อนุทิน ... ๔๕๔๔ |
"การอยู่กับตัวเอง"
วันนี้โดนฝน ๒ รอบ เสื้อกันฝนแห้งไม่ทันสักที
แผนการไปนอนหอพักครูเป็นเลิศเป็นอันพับลงก่อน
เสียงรถหวอของมูลนิธิและรถฉุกเฉินของโรงพยาบาล
ดังกันในถนนสายกลับบ้านหลายครั้ง
แน่นอนว่า มันเป็นเครื่องหมายของอุบัติเหตุจากความประมาท
และธรรมชาติที่กำลังทำงานของตัวเอง
สติที่จะประคองรถและประคองตัวไม่ค่อยสมบูรณ์ันัก
ทำงานหนักติดต่อมาหลายวัน
พ่อกับแม่เดินทางกลับถึงบ้านด้วยความปลอดภัยแล้ว
แต่แม่เป็นหวัดจากการเดินทาง
บางทีเวลาที่เราต้องการใครสักคนจริง ๆ
เรามักจะไม่ได้ตามต้องการเสมอ ...
บางทีก็โทษโชคชะตา
บางทีก็โทษตัวเอง
แต่การอยู่กับตัวเองอาจจะทำให้เราได้เฝ้าความคิด
ของตัวเองให้อยู่กับตัวเองบ้างกระมัง !
ก็ำได้แค่คิดไป แต่หัวใจก็รอคอยอยู่ดี ;)...
ขอเป็นเพื่อนก่อน จนกว่าคนที่รอคอยจะมา แล้วผมจะไป เป็นกำลังใจแทนไปก่อนครับ อิอิ
ว้าว ร้ายกาจครับ ;)...