อนุทิน 125785

ประธาน

หลังจากเบื่อการเขียนได้ไปเล่นอย่างอื่นมาหลายอย่าง กลับเข้ามาดูgoto know เห็นวันที่เขียนหลังสุด เป็นเวลาแปดเดือนแล้วเวลาของตัวเองน้อยลงไปเรื่อย พยามใช้ชีวิตแต่ละวันโดยไม่เร่งรีบ ไม่ทราบคนอื่นมีความรู้สึกเหมือนกันหรือเปล่า เคยถามเพื่อนบางคนที่มีอายุใกล้กันก็บอกว่าใช่เวลาเดินเร็วจริง แต่เมื่อหวนคิดถึงตอนเป็นเด็กรู้สึกว่าเวลาเดินช้าเหลือเกินเมื่อถึงเทศกาลตรุษจีน ตั้งหน้าตั้งตารอเวลาที่พ่อจะแจกอั่งเปา(ซองแดงที่ใส่เงิน) ปัจจุบันเข้าใจแล้วเวลามันก็เดินปกติแต่ช้าเร็วมันอยู่ที่ความรู้สึกในใจเราเอง จากประสพการณ์ที่ดูตัวเองและสังเกตุเห็นคนรอบข้างรวมถึงในสังคม ได้เห็นตัวความรู้สึกมีอิทธิพลต่อคนส่วนใหญ่มาก ทั้งรู้สึกดีและไม่ดี จากการประสพของตัวเองเมื่อสามปีก่อนที่ได้เห็นความรู้สึกในใจตัวที่มันต่อสู่กันว่าจะไปหรืออยู่ที่นี้ เพราะว่าไม่ชอบอยู่กับที่นานๆและไม่ชอบงานในโรงงาน แต่ก็อยู่มาถึงตอนนี้ใกล้ครบปีที่สี่แล้ว ไม่ได้ใช้ความอดทนและไม่ได้จํานนต่อเหตุการณ์ แต่ใช้ความเข้าใจต่อสภาวะความเป็นจริงในแต่เรื่องเข้ามาพิจรณา มาถึงบัดนี้ก็ยังต้องศึกษาเรียนรู้ความเข้าใจต่อชีวิตให้มากยิ่งๆขึ้น เพราะเวลาของคนเรามันสั้นเหลือเกินจากการที่เห็นเพื่อนหลายคนที่อายุใกล้กันป่วยตาย ไปแล้ว !

มาคนเดียวไปคนเดียว สุขทุกข์อยู่ที่ใจ ไม่ต้องไปหาข้างนอก