| อนุทิน ... ๔๔๖๘ |
"เฝ้ารอ"
...
เพียงเดินทางถ่ายรูปจูบดินฟ้า
นกถลาบินล่องมองขุนเขา
เสียงสายลมดังแว่วอย่างแผ่วเบา
เหมือนได้ยินหัวใจเราเฝ้าวารี
สายฝนพรำนำร่องบนท้องฟ้า
อีกเมฆาเทาทบบรรจบสี
ดูครึ้มดำหนักขึ้นในทุกที
เหมือนมันนานนับปีที่เฝ้ารอ
...
บ้านปลายดง ณ หางดอย, เชียงใหม่ (ยามดึก)
๒๒ มิถุนายน ๒๕๕๖
๔๒ เอง อีก ๔๒ = ๘๔
วารีไม่เคยคอยใคร
สันโดษก็ไม่ต้องคอยใคร
เป็นครูดี ๆ ก็ไม่ต้องง้อใคร....เกี่ยวไหมเนี่ย อิ อิ
เกี่ยวแน่ ๆ เลยครับ คุณหมอธิ 555