อนุทิน 123783
ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์
เขียนเมื่อวันนี้เกือบได้ไปปั่นจักรยานกับเจ้าต้นไม้ที่สวนป๋าเปรม แต่พอขับรถออกจากบ้านไอ้วูฟก็วิ่งตามตัดหน้าตัดหลังรถไปจนเกือบถึงถนนใหญ่ เลยต้องกลับบ้าน เพราะถ้าไปต่อถ้ามันไม่ถูกรถคนอื่นชนก็คงชนมันเองแน่นอน ต่อไปต้องล่ามก่อนออกจากบ้าน จากหมาหลงกลายเป็นผู้อยู่อาศัย ตอนนี้รู้สึกมันกลายเป็นเจ้านายของคนไปเรียบร้อยแล้ว เหลือเชื่อจริงๆ
วันนี้เลยได้ปั่นจักรยานยืนปั่นไปวัดควนจง เส้นทางนี้ไม่ได้ปั่นนาน ทางสงบ เขียวชอุ่ม แต่ตอนนี้มีโครงการบ้านจัดสรรขึ้นแล้วหลายโครงการ พร้อมป้ายขายที่ดินหลายแห่ง ต่อไปเส้นทางนี้คงกลายเป็นชุมชนใหญ่
ความเห็น (4)
เหมือนบันทึกการเปลี่ยนแปลงของสังคมไปทุกวันเลยนะคะอาจารย์
ใช่แล้วครับ นึกอะไรออกก็เขียนไว้ก่อนพอมาอ่านตอนหลังได้เห็นการเปลี่ยนแปลงของตัวเองและสิ่งรอบตัวน่าสนใจอย่างยิ่งเลยครับ
เหมือนน้องหมาที่บ้านเลยคะอาจารย์ พอเห็นเจ้าของใส่รองเท้าผ้าใบ เตรียมออกไปวิ่งหรือเดินไม่ได้ จะตามไปทุกครั้ง เป็นขบวน 3 ตัว ตัดหน้า ตัดหลัง วิ่งก่อน กลัวรถจะชน มีวันหนึ่งแอบออกไปไม่ให้ เห็น เดินไปได้จะถึงถนนในมข.แล้ว เขาโผล่ตามมาจนได้
ผมกำลังนึกอยากทำที่ล่ามหมาที่ตั้งเวลาได้ครับ คือก่อนออกจากบ้านเราล่ามไว้ แล้วพอผ่านไปสิบห้านาทีที่ล่ามก็หลุดเองอัตโนมัติครับ หรือไม่ก็ปลดที่ล่ามผ่านมือถือครับ ถ้ามีเวลาว่างจริงๆ จะลองทำดูครับ