วันนี้อยู่บ้านสวนตอนเช้าไปปลูกต้นไม้ ต้นชมพู่มะเหมี่ยวที่เพาะไว้ ดูต้นไม้ที่ปลูกไว้ทุกต้นว่าน้ำหยดเป็นปรกติไหม
ระหว่างแนวที่ดินที่ติดต่อกับคนอื่น ได้ปลูกต้นสักไว้ตลอดแนว เมื่อวันวานได้ปลูกไว้ ๒๒ ต้น คิดไว้ว่าจะปลูกให้
ได้ทั้งสามด้าน เก็บมะม่วงแก้วที่เหลือจากการขายมีเหลืออยู่ราวร้อยกว่าลูก สอยเก็บไว้กินตอนที่มันสุก กลับเข้า
บ้านทำงานในบ้าน เก็บกวาดใบไม้ที่หล่นตั้งแต่สายๆจนราวบ่ายสามโมงจึงนั่งพัก เก็บสอยมะม่วงอกร่องที่แก่จัด
เพื่อเตรียมไว้ไปทำบุญวันสงกรานต์ และส่วนหนึ่งก็จะไปให้คุณเล็ก มีมะม่วงสุกคาต้นอยู่สองสามลูกก็เลยปอก
เปลือกกินซะเลย มันภาคภูมิใจที่ปลูกไว้สิบกว่าปี ที่ผ่านมาไม่ค่อยได้กินเลยสอยเก็บไปให้เขาหมด ไม่รู้สึกอยาก
จะกิน แต่ตอนนี้ต้องอยู่ประจำหลังจากที่เกษียณอายุราชการแล้ว ก็ต้องอาศัยผลผลิตที่ตั้งใจทำไว้ด้วยตนเอง
วันนี้ไม่มีใครที่จะคิดถึงเรามากนักเราต้องคิดถึงตัวเอง ช่วยเหลือตัวเอง อากาศร้อนมากๆแต่อยู่ในสวนมันก็ลด
ความร้อนลงได้มาก วันนี้ยังคิดถึงแม่ ถ้าอยู่บ้านสวนก็จะทำอาหารให้แม่ทุกวัน ผมได้พบบนกลอนไพเราะจับใจดี
ลูกเจ็บไข้ไม่กินข้าวแม่เฝ้าป้อน
ลูกตัวร้อนแม่เป่าปัดพัดวีให้
ลูกไม่นอนแม่ก็นั่งระวังระไว
แม่เฝ้าไข้ดั่งนางฟ้าพยาบาล
แต่น้ำตามแม่รินไหลเมื่อลูกร้าย
น้ำตามแม่เป็นสายเมื่อลูกหมิ่น
น้ำตามแม่หลั่งลงรดพื้นดิน
เมื่อได้ยินลูกเสเพเณรคุณ
ไม่มีความเห็น