นำความยินดีมาให้
ผลการพาเพื่อนผู้ป่วยเบาหวานเข้าร่วมโครงการวิจัยของรพ.ธรรมศาสตร์ รังสิตที่คณะกายภาพ
เพื่อนทั้งสามคน รวมทั้งฉํนได้ร่วมกิจกรรมตามคำแนะนำของอ.หลาน และเพื่อนอ.ของหลาน
หลังผลการทำกิจกรรม เราสรุปสิ่งที่ได้ทำ (กาย) จิตใจ และร่วมแสดงความคิดเห็น
โดยทุกคนได้สื่อสารความรู้สึกที่เกิดขึ้นทุกขณะที่เราทำกิจกรรม มีอ.ทั้งสองท่านช่วยกันบันทึกข้อมูลจากอุปกรณ์และเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ไปพร้อมๆกับจดความรู้สึก ของผปู้เขาร่วมวิจัยละเอียดมาก
ภายหลังเสร็จสิ้นกระบวนการวิจัยในแต่ละคน พวกเรายันดีที่ทั้งผลเลือดในน้ำตาลลดลงเป็นระยะๆ
และความดันโลหิตก็ลดลง อาการปวดแน่นในสมองเมื่อออกกำลังกายค่อยๆคลายลง และในช่วงสุดท้าย ก็รู้สึกโล่ง สบาย จิตใจสงบ และยินดี
อ.ที่ทำวิจัยแปลกใจในกราฟการเต้นของหัวใจของฉันและเพื่อนผู้ป่วยอีกท่าน
และพบว่าเราสองคนตามลมหายใจของเราเองในขณะที่ทำกิจกรรม
ตามไปตามความจริง ยิ่งเชื่อมั่นว่า หากเราระลึกรู้ลมหายใจของตัวเรา และพยายามระลึกรู้กับการทำทุกกริยาของเราไม่ว่าเราจะทำกิจกรรมใดๆในชีวิตประจำวัน หรือไม่ประจำวันก็ตาม ย่อมส่งผลให้จิตใจเราสงบ สบาย ไม่ไปเป็นตัวเสริมแรงให้กับทุกข์แค่นี้เราก็ยินดีแล้ว
ขอให้ทุกจิตวิญญาณมีความสุข
ขอบคุณน้องครูอ้อย
งานวิจัยยังมีความจำเป็นเพื่อยืนยันผลการกระทำ ที่ชัดเจนและเชื่อถือได้
แม้ได้จากรั้วเสมามาแล้ว แต่ประสบการณ์ของอาชีพก็สอนให้เรา
ได้นำความรู้เหล่านั้นมาดัดแปลงและใช้ให้เกิดประโยชน์กับชีวิตประจำวัน และสังคม
ขอบคุณค่ะน้อง ธรรมทิพย์ ชีวิตเมื่อถึงปัจฉิมวัยความเจ็บป่วยก็เดินทางมาเอง มาตามวัย ไม่อาจล่วงพ้นไปได้จริงๆขอบคุณค่ะ
น้องTawandin แม้การดูแลสุขภาพจะเป็นหน้าที่ของเราทุกคน
แต่บางครั้งมันเหมือนมีกรรมมาบดบังให้มองไม่เห็นทาง
เมื่อมีโอกาสนำทางให้เพื่อนผู้ป่วย
พี่จึงเต็มใจทำอย่างเต็มที
และนี่เป็นหนทางให้ได้เรียนรู้ทุกข์ในชีวิตประจำวันอีกวิธีหนึ่ง
ขอบคุณค่ะ