อนุทิน 122166
ภูสุภา
เขียนเมื่อเห็นป้ายติดหน้าลิฟต์ว่า ลิฟต์เสีย แต่อยากลองและมีเพื่อนร่วมลองอีกหนึ่งคน
ถึงชั้นสามเพื่อนร่วมลองออกไปก่อน ยังยิ้มอวยพรว่า ลิฟต์ดีแล้วอาจารย์...
เรามักเจอแจ็คพ็อตเสมอ ฮ่า ๆ
ความเห็น (5)
ขอบคุณอ.วัส ค่ะ
ตื่นเต้นเล็กน้อยอาศัยว่าลองกดไปที่ชั้นอื่น ๆ อีกหลาย ๆ ชั้นและสวดมนต์..
สวดมนต์กันเท่าอายุเลย ใช่ไหมครับ พี่หมอเล็ก ;)...
ด้วยทำงานด้านลิฟต์มา อาจารย์ครับเขาว่าเสีย มัน อันตรายมากๆ ครับ ไม่คุ้มกันนะครับ...... ปัจจัยหลายอย่าง ก็เหมือนกับหมอ หมอก็จะรู้ว่าพอบอกคนไข้อย่างนี้แล้ว มันซีเรียสแล้วนะ อะไรประมาณนี้......
แค่ไฟไฟ้าตก ผมเองยอมที่จะเดินลงบันไดแทนลงลิฟต์ที่ตัวเองดูมาเลยครับ...... จากหมอลิฟต์ 555
อารมณ์แบบนี้...ถือเ้ป็นครูของความกล้าเลยนะครับ
...
ผมพาลนึกไปถึง...ผู้หญิงแกร่งที่ปีนยอดเขาสูงชันครับ
...
กล้า และมั่นใจสุด ๆ...
พูดแล้วอมยิ้มเลยครับคุณหมอภู
เพื่อนที่รักทราบ โทรมาคุยเกือบหนึ่งชั่วโมง...
คุณไม่คิดให้รอบคอบ คุณไม่มีวินัย ไม่เชื่อฟังป้าย ไม่รับผิดชอบต่อสังคม...
โอย..ทำให้ทราบว่า ต่อไปเรื่องอะไรที่ไม่ควรเสี่ยง เรื่องอะไรที่ต้องเคารพป้ายสื่อสาร งานช่าง งานซ่อมเขามีความลำบากแค่ไหน..
ขอบคุณผู้ให้กำลังใจทุกท่าน
และขอบคุณคุณ..เรื่องสำคัญที่สอนให้ได้เรียนรู้
ได้แง่คิดมากมาย มีเวลาจะเรียบเรียงบันทึกค่ะ เมื่อฉันติดอยู่ในลิฟต์