| อนุทิน ... ๓๙๗๖ |
"จิตประภัสสร"
คุยกันเล่น ๆ กับใครสักคน เรื่อง "จิตประภัสสร"
แต่เมื่อค้นจาก Search Engine แล้ว
ไม่เล่น ๆ แต่เป็นเรื่องจริงจัง
ขนาดพระ ขนาดผู้อยู่ทางโลกมาห้ำหั่นกันในเว็บ
"จิตประภัสสร" ท่านพุทธทาสแปลว่า "จิตเดิมแท้"
"จิตประภัสสร" ดร. ซูสุกิแปลว่า "แก่นแท้แห่งจิต"
เพราะฉะนั้น "จิตประภัสสร" หรือ "จิตเดิมแท้" หรือ "แก่นแท้แห่งจิต" ก็คือ สิ่งเดียวกับอาลยวิญญาณ
"จิตประภัสสร" คือ "ธรรมชาติอันไม่เป็นของคู่ ซึ่งไม่ได้เป็นทั้งฝ่ายดีหรือฝ่ายชั่ว"
ท่านเว่ยหล่างได้ให้แนวคิดไว้ว่า "มนุษย์ทุกคนล้วนมีสิ่งที่เรียกว่า
"จิตเดิมแท้" นี้ในตัวทั้งสิ้น
จิตเดิมแท้นี้ครั้งหนึ่งเคยมีสภาพที่บริสุทธิ์ สะอาด
ภายหลังเมื่อคนเราถูกสภาพแวดล้อมยั่วยวนให้เกิดกิเลส จิตเดิมแท้นี้ก็ค่อย ๆ
เศร้าหมองลง
เมื่อใดก็ตามที่เราสามารถขจัดสิ่งสกปรกที่หุ้มห่อจิตเดิมแท้นี้ออกได้หมด
สิ้น เมื่อนั้นจิตเดิมแท้ก็จะส่องประกายสดใสออกมาอีกครั้ง
เมื่อจิตเดิมแท้สิ่งประกายออกมาได้ ชีวิตของคนผู้นั้นก็จะหมดทุกข์
เป็นชีวิตที่สงบเยือกเย็น สว่างสดใส
อาการที่จิตเดิมแท้สามารถเปล่งประกายออกมาได้เพราะสิ่งสกปรกที่หุ้มห่ออยู่
ถูกชำระออกไปหมดด้วยปัญญานี้ ท่านเว่ยหล่างเรียกว่า "นิพพาน หรือ
ความหลุดพ้น"
สมภาร พรมทา. พุทธศาสนามหายาน. กรุงเทพฯ : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2534.
สุมาลี มหณรงค์ชัย. พุทธศาสนามหายาน. กรุงเทพฯ : ศยาม, 2546.
http://th.answers.yahoo.com/question/index?qid=20101003053505AAge8ur
ไม่มีความเห็น