อนุทิน 121497

| อนุทิน ... ๓๙๕๙ |

"สะพานไผ่เหนือสายน้ำเชี่ยว"

"... เรื่องราวบางอย่างดูเหมือนจะฝังตัวอยู่ในความทรงจำของเราอย่างดื้อรั้น มันหวนกลับมาหลอกหลอนในค่ำคืนที่เราเหงา ในห้วงขณะที่เราปล่อยใจให้ล่องลอยไปตามเสียงคลื่น หรือสายลมหวิว กลับมาครั้งแล้วครั้งเล่าเหมือนกระแสน้ำพัดวน กลายเป็นเพลงเศร้าประจำชีวิตซึ่งแผ่วผิวอย่างไม่เลือกที่ทุกครั้งที่เราสะดุดกับปัจจุับัน ..."

(เสกสรรค์ ประเสริฐกุล ใน "สะพานไผ่เหนือสายน้ำเชี่ยว" ย่อหน้าแรกเท่านั้น)

[เอื้องแสงฝาง]

ใช้คำ อุปมา แบบสุดยอดมากๆค่ะ
แบบว่า อ่านแล้วซึมเข้าไปในเส้นเลือดเลยค่ะ

[Wasawat Deemarn]

อาจารย์เสกสรรค์เป็นศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์ไงครับ ;)...

สุดยอดมาก ๆ