ขอบคุณความคาดหวังของเพื่อน...
สิ่งที่เราคาดหวัง...กับสิ่งที่เราได้รับ...มันคนละเรื่อง
สิ่งที่เราได้รับ ณ ปัจจุบัน นั้นเป็นผลสืบเนื่องมาจากการคิด ตัดสินใจ การเลือก กระทำในอดีตของเรา
หากสิ่งที่คาดหวัง ไม่สมเหตุสมผลกับสิ่งที่ได้รับ...มันก็ไม่มีความผิดพลาดจากสิ่งใดๆ นอกจากตัวเรา...
แต่หากเป็นเพราะปัจจัยอื่นๆ จริงๆ มันก็เป็นความผิดพลาดจากการยึดถือตัวตนเรา...อีกนั่นแหละ
ได้แต่พยายาม อยู่กับ ปัจจุบัน รู้เท่าทันตน เท่านั้นเอง จึงดีที่สุด สำหรับ สิ่งที่จะได้รับ ณ อนาคต
ขอบคุณความคาดหวังของเพื่อน...ที่ทำให้สะท้อนความนึกคิดออกมา...
แต่หากเป็นตัวเราต้องจมอยู่ในกองทุกข์แบบเดียวกันเช่นนั้น..ก็ไม่แน่ใจนักว่าจะคิดได้เช่นนี้หรือปล่าว...
เพราะการรู้สึกทุกข์...เป็นโจทย์ยากในการทำให้ก่อเกิดปัญญา...
หากเพียงแต่วางทุกข์นั้นลง....ด้วยวิธีการธรรมดาที่พอจะคิดได้โดย
พยายามข่มทุกข์ไว้ ด้วยการพยายามมีความสุข...หรือ...แค่ประคับประคองตัวเองรอเวลาช่วยบรรเทา
ทุกข์ไปเอง...เมื่อทุกข์เบาบาง....จนรู้สึกโปร่งเบาขึ้น ...ปัญญาจึงเกิดขึ้นตามมา
กัลยาณมิตรนั้น...เปรียบเสมือน...ผู้สะท้อน..ให้ก่อเกิดปัญญา...และยังช่วยให้...เวลายึดติดทุกข์น้อยลง บรรเทาลง
กัลยาณมิตรจึงเป็นสิ่งที่...มีค่าอย่างยิ่ง และ การทำตนเป็นกัลยาณมิตรกับตน นั้น ก็เป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่งยวด......
อนุทินนี้ ... เีขียนเป็นบันทึกได้เลยนะครับ ;)...