เรียนวันนี้รู้เรื่องคำเดียว

ที่มา http://www.thisiscarpentry.com/2012/01/06/circular...

Keystone.... ถ้าไม่มีก้อนหินก้อนนี้ ก้อนหินทุกก้อนที่ประกอบกันขึ้นมาเป็นประตู ก็คงพังลงมาหมด

คน 1 คน....ที่ไม่มีความรักในหัวใจ เขาจะมองไม่เห็น แม้ความรักปรากฏอยู่ตรงหน้า

คน 1 คน....ที่สร้างความรักให้เกิดขึ้นในหัวใจ เขาจะได้รับรู้ถึงความรักที่มีอยู่อย่างมากมายบนโลกใบนี้

Keystone species = มนุษย์ที่มีจิตใจดี และเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก แม้มีไม่มากนักแต่ก็สามารถยกโลกให้สูงขึ้น จากความเห็นแก่ตัวทั้งหลายได้

(เป็นการเปรียบตามความคิดเห็นไม่ใช่ความหมายสากลค่ะ)

วันนี้มีโอกาสไปพานักกีฬาเปตองไปแข่งขัน ขณะนั่งชมทีมอื่นแข่งขันอยู่

ทีม A ลงแข่งขัน โดยมีครูอยู่ข้างๆสนามคอยบอกว่าต้องทำอย่างไร แก้เกมส์อย่างไร อยู่ตลอดเวลา พร้อมกับเพื่อนๆที่มาเชียร์ ให้กำลังใจ

ทีม B ลงแข่งขันเอง คิดเอง โดย ไม่มีครูมาสอน

ผลการแข่งขันคือทีม A ชนะไปอย่างเฉียดฉิว

เรามองว่า สนามมันคือการแข๋งขันของเด็ก ครูควรลดบทบาทตัวเองลง

ให้โอกาสเด็กได้ฝึกใช้ไหวพริบของตัวเอง ในเกมส์ พร้อมทั้งฝึกรับรับมือกับแรงกดดัน (ความคิดส่วนตัว)

เราเลยหันไปพูดกับนักกีฬาโรงเรียนตัวเองว่า คิดเอง ทำเอง ครูไม่กำกับนะ

ไม่ต้องซีเรียสว่าจะต้องชนะ ไปลองเองเลย

ผลปรากฏว่าเด็กเราก็ไม่ชนะจริงๆ อิอิ แต่เราว่าเขาได้เรียนรู้ประสบการณ์ด้วยตัวเองไปแล้ว

นิทานเรื่องนี้ทำให้เกิดความคิดที่ว่า หากเด็กจะชนะให้เขาชนะด้วยตัวของเขาเองให้มากที่สุด

หากเขายังไม่ชนะ ก็ให้เรียนรู้ที่จะแพ้ โดยไม่เกิดความทุกข์ ถ้าเขารักและอยากจะทำมันจริงๆ เขาจะทำอย่างต่อเนื่องจนชนะได้ด้วยตัวเขาเอง ไม่มีครูคนไหนผิด หรือถูก ก็เล่าสู่กันไปแนวการสอนครูเราไม่เหมือนกัน ^ ^

ลอยกระทงออนไลน์  ^   ^

พระแม่คงคา ผู้หล่อเลี้ยงชีวิตน้อยใหญ่

หากลูกได้ล่วงเกินเป็นส่วนหนึ่งที่ก่อให้เกิดสิ่งสกปรกแก่พระแม่

ไม่ว่าจะเป็นทางตรงหรือทางอ้อมก็ดี

ลูกกราบขอขมาพระแม่คงคา

ขอพระแม่โปรดรับคำขอขมาจากลูก

แล้วโปรดชำระล้าง มโนทุจริต วจีทุจริต กายทุจริต ในตัวลูก

ให้มีความบริสุทธิ์ผ่องใสดั่งพระเเม่คงคา

เพื่อให้ตัวลูกที่เปี่ยมไปด้วยความบริสุทธิ์นี้

เป็นชีวิตที่สร้างคุณประโยชน์อันดีงามอย่างแท้จริงสืบไป

ลูกขอกราบระลึกถึงพระคุณของพระแม่คงคาด้วยความน้อบน้อม

ขอส่งแต่จิตที่น้อบน้อมนี้ไปกราบพระแม่คงคา 

ความยุติธรรม

การตัดสินขั้นเงินเดือนที่ผ่านมา เป็นสิ่งที่ฉันไม่ได้ให้ความสำคัญ

แต่วันนี้ได้รับรู้ ถึงเรื่องราวการพิจารณาขั้นเงินเดือนที่ไม่เป็นธรรม จากมุมมองของเพื่อนร่วมงาน

หากจะพูดถึงความยุติธรรมที่เกี่ยวกับเรื่องของผลประโยชน์นั้น

เราไม่สามารถหาความยุติธรรมจาก ปถุชน คนธรรมดาทั่วไปได้หรอก

แม้เราจะโชคดีเจอหัวหน้าที่เก่ง และดี มีความเป็นกลางสูง ก็ยังมีพลาดคลาดเคลื่อนไปบ้างล่ะน่า

ถ้าเรามองผลประโยชน์จากการทำงาน ทำหน้าที่ จากจุดนี้เป็นหลัก เราคงจะขาดพลังใจน่าดู

ฉันว่าความยุติธรรมมันไม่ได้มีอยู่แค่นั้นหรอก คนเราเกิดมาต้นทุนไม่เท่ากันอยู่แล้ว

หากเราจะโฟกัสเฉพาะ สิ่งที่เราได้รับ ตั้งแต่เกิดจนถึงปัจจุบัน ก็ไม่น่าจะมีอะไรยุติธรรมสักอย่าง

เพราะมันมีความอยากได้ พ่วงมากับคำว่ายุติธรรม เป็น อยากได้ความยุติธรรม 

หรือจะลองเปลี่ยนเป็น การให้ พ่วงไปกับคำว่ายุติธรรม เป็น ให้อย่างยุติธรรม

เช่น เราได้รับการสั่งสอนจากครูบาอาจารย์ดีอย่างไร เราก็สอนรุ่นต่อไปให้เท่าๆกับที่เราได้รับมา

เราได้รับโอกาสดีๆ หลายๆอย่างในชีวิต เราก็ส่งต่อ หรือให้โอกาสดีๆ กับผู้อื่นเมื่อมีโอกาส

ความสุข กำลังใจ พลังงานดีๆ ก็จะหมุนเวียนเข้ามาหาเรา ฉันว่าทุกครั้งที่เราตั้งใจทำงานแล้ว งานออกมาดี 

ตอนนั้นเราก็ได้รับความสุขเป็นการตอบแทนแล้วในทันที แบบนี้แหละที่เรียกว่ายุติธรรม

ขอบคุณเพื่อนร่วมงาน ที่กระตุ้นให้ฉันขบคิด 

ทำให้ฉันสอนตัวเองได้อย่างมั่นใจ ไม่หวั่นไหวไปกับขั้นเงินเดือน   ^  ^

อย่าไปโกรธถ้าคนอื่นมีอคติกับเราแต่จงดูแลจิตใจตัวเอง อย่าไปมีอคติกับเขา

ตราบใดที่ยังเป็นคน...ทุกคนย่อมมีทั้งด้านสว่าง และด้านมืด...
เราเองยังให้อภัยด้านมืดของตัวเองได้...
หากไม่ถึงขั้นคอขาดบาดตาย...
เราก็ควรจะให้อภัยด้านมืดของคนอื่นได้เช่นกัน...
จงใช้ด้านสว่างของเรา รับมือกับด้านมืดของเขา...
เพราะมันจะทำให้ใจเราสว่างไปด้วย...
แต่ก่อนที่จะตัดสินว่า...ใครมีด้านมืดด้านสว่างอย่างไร มีดีไม่ดีอย่างไร...
ถามตัวเองก่อนว่า...เราเปิดตา เปิดใจมองเขาชัดเจน ในทุกมุมมองพอหรือยัง...
และสำคัญที่สุด...คือฝึกปล่อยวางสิ่งที่เรามองเห็นรับรู้..แม้จะชอบใจหรือไม่ชอบใจ
ให้เข้าใจว่าเราแก้ไขอะไรไม่ได้...เพราะเกิดมาจากตัวบุคคลอื่น
แต่สิ่งที่เราทำได้คือ....มองย้อนกลับมาดูที่จิตใจตัวเอง...
รับผิดชอบ ดูแลสิ่งที่เราส่งออกไป...
ทำในสิ่งที่เราทำได้...ให้ดีก่อนเถอะนะนพวรรณ ^ _____ ^ ""

คำถาม...สิ่งที่คิดได้จากการไปเข้าร่วมงานศพ

งานศพ...เป็นไปเพื่อการสละเวลาตระเตรียมงาน จนไม่มีเวลาพักกาย พักจิต เพื่อจัดงานใหญ่โต สวยงาม ที่สุด

เพียงเพื่อเชิดชูเกียรติร่างที่ไร้วิญญาณหรือ...

งานศพ...จัดตามพิธีอย่างเหมาะสม ญาติพี่น้องมีเวลาพักกายพักจิตใจให้สงบนิ่ง มีเวลาพิจารณาสติ จัดงานอย่างเรียบง่าย เพื่อสะท้อนว่าการตาย คือการวางลงแล้ว ซึ่งเกียรติยศ สรรเสริญ

ผู้ร่วมงานศพ...ไปเพื่อการแต่งตัวสวยงามหรูหรา ร่วมพิธีแบบฉาบฉวยถือโอกาสพบปะสนทนาสร้างเครือข่ายสังคม ในขณะร่วมพิธี

หรือ...ผู้ร่วมงานศพ...ไปด้วยความสงบ ตั้งใจอโหสิกรรม ตั้งใจอุทิศส่วนกุศล ตั้งสติพิจารณา ความไม่เที่ยง 

งานศพ...ไม่ใช่แค่การระลึกถึง ไม่ใช่แค่การยกย่องคุณความดีที่ผู้ตายเคยทำ ไม่ใช่แค่การแสดงน้ำใจต่อผู้ตายและญาติพี่น้อง

ยิ่งไปกว่านัันการได้เห็นว่าเวลาของชีวิตมีค่าเพียงใด การคิดถึงกัน การยกย่องกัน การมีน้ำใจต่อกันมันรับรู้ได้แค่ตอนมีชีวิต

ส่วนแก่นของพิธีกรรม...เพื่อเตือนสติ...ให้ผู้ยังมีชีวิตเข้าใจ การเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปของสรรพสิ่ง การใช้ชีวิตให้ดีให้คุ้มค่า...ไม่ใช่หรือ

การจากลา...หากจะทำให้เสียใจ...ก็ไม่เป็นไร...

หากเข้าใจในเหตุของทุกสิ่ง มองความเชื่อมโยงได้ทะลุในทุกสิ่ง ...คงไม่เสียใจ...

คงยินดีที่ได้มีโอกาสผ่านมาเพื่อเรียนรู้ บางสิ่งบางอย่างร่วมกัน ในช่วงเวลาหนึ่งที่กำหนดไว้อย่างเหมาะสมแล้ว

แต่ก็นั่นแหละ...คงเผลอเสียใจไปก่อนบ้าง...จนกว่าจะเรียนรู้จนเข้าใจอะไรมากพอ

ฉันคิดว่าทุกสิ่งเกิดขึ้นไม่ได้มีเจตนาสร้างความเสียใจแล้วก็จบแค่นั้น

และเชื่อว่าย่อมมีอะไรที่งดงามมากกว่านั้นซ่อนอยู่ในทุกเรื่องที่มากระทบใจ

รอให้เรากล้าเปิดใจเข้าไปเลือกรับสิ่งที่ดีกว่า ใช่กว่า ในหัวใจของเราเอง ^ _______ ^

นานแล้วไม่ได้มาเขียนอนุทิน ณ พื้นที่แห่งนี้เลย กัลยาณมิตรทุกท่านสบายดีนะคะ ขอให้มีสุขภาพที่แข็งแรงและเดินทางปลอดภัยในช่วงวันหยุดสิ้นปีนี้นะคะ

ทุกวันนี้เรารบกับ อวิชชาในตัวเอง

ถึงมีปัญญามาก แต่หากขาดการรู้ตัว ปล่อยอวิชชาลากไปทางไหน อนุภาพปัญญาก็ส่งเสริมไปทางนั้นแม้เป็นทางที่ผิด

สติมีไว้กำหนด ให้รู้ทันความอวิชชาที่ลากเราไป  เมื่อรู้ตัว เมื่อรู้ทัน อนุภาพปัญญาที่มีอยู่จึงถูกดึงมาใช้ประโยชน์ในทางที่ถูก

สิ่งดีๆ อะไรก็ตาม ให้เริ่มทำจากตัวเอง ส่งต่อไปยังผู้อื่น

สิ่งไม่ดี อะไรก็ตาม ให้มันจบแค่ตัวเอง ไม่ส่งต่อไปยังผู้อื่น

ทำในแบบของเรา ตามสมดุลตัวเรา ตั้งใจ เราจะทำได้ดีมากขึ้นเรื่อยๆ 

ธรรมชาติ ออกแบบให้เราสัมผัสรับรู้ แค่สิ่งที่เราคิด สิ่งที่เราเป็น

ธรรมขาติ ไม่ได้ออกแบบให้เราสัมผัสรับรู้ สิ่งที่ผู้อื่นคิด สิ่งผู้อื่นเป็น

แน่นอนว่าเราคงมองผู้อื่นได้ไม่ตรงตามความเป็นจริง...ทั้งหมด

แต่หากเรามองเป็น เห็นในแง่ดี มองเขาแล้วย้อนมาสอนตัวเอง แม้จะเห็นแบบเอียงๆเราก็ยังมีแต่ได้กับได้

หากมองจนเกิดปัญญา...ถือว่าสามารถสร้างคุณค่าจากสิ่งที่ผิดเพี้ยนได้

ทุกสถานการณ์ ในชีวิต ทั้งที่มองว่าดี และมองว่าร้าย

ย่อมมีปัจจัยที่สมเหตุสมผลบางอย่าง...ผลักดัน...จัดฉากในชีวิตเรา

เพื่อต้องการวัดความจริงใจของเรา

สุดท้ายแล้วก็เพื่อให้เราสะท้อนคุณค่าของตัวเอง

ดั้งนั้นตัวละครในฉาก ไม่ว่าเขาจะแสดงบทบาทดี หรือแสดงบทบาทร้ายกับเรา

เราล้วนต้องขอบคุณพวกเขาทั้งสิ้น....

ในช่วงเวลาหนึ่งที่ได้เรียนรู้ กับบางสถานการณ์ ^^"""

อินกับการเมืองเบาๆ ^^

ประโยชน์ ของ พรบ.สุดซอย คือทำให้ประชาชนตื่นตัวทางการเมือง
และนำไปสู่การปฏิรูปประเทศนี้ ให้กลับมาเคารพ "ความจริง"
@Sasin Chalermlap

อินกับการเมืองเล็กน้อย...^  ^""

ทุกหน้าที่ มีเกียรติ มีคุณค่า และไม่ได้ขึ้นอยู่กับการจัดลำดับ ทางสังคม ตำแหน่ง น้อย ใหญ่ อายุ มาก น้อย ตามที่มนุษย์นิยาม เพราะแม้แต่สัตว์น้อย ใหญ่ ดิน น้ำ อากาศ ธาตุ ล้วนต่างก็มีหน้าที่ด้วยกันทั้งนั้น

แต่สำหรับมนุษย์ในฐานะที่มีวิวัฒนาการสูงสุด....

หากไม่รู้จักทำหน้าที่โดยชอบ....ให้สมกับวิวัฒนาการของตน....ก็ไม่สมควรเปรียบเทียบว่าสูงส่งกว่าอะไร

ลองถามตัวเอง...

เรากำลังโต้ตอบ สิ่งที่ผู้อื่นเป็น

หรือเรากำลังโต้ตอบ สิ่งที่เรามองเห็นในตัวผู้อื่น ???

แล้วก่อนที่จะตัดสินผู้อื่น เราเข้าาถึงฐานข้อมูลจริงที่น่าเชื่อถือ ละเอียดพอหรือยังนะ ...

อรุณสวัสดิ์ กัลยาณมิตรทุกท่านค่ะ ^___^

จิบกาแฟ พร้อมกับเสพบรรยากาศ อันสดชื่นของยามเช้า แล้วรู้สึกดีจริงๆ

ไม่ว่าจะเป็นยามเช้าของพื้นที่ไหน ก็คงสดชื่นเหมือนกันนะคะ

สารเคมีไม่ลงตัว

บางเรื่องที่เราคิดว่ามันไม่ใช่ ดูยังงัยก็ยังไม่ใช่

เราก็ขอเชื่อของเราแบบนี้ เราไม่ได้รังเกียจหากใครจะมองว่าใช่แล้ว ถูกแล้ว

และเราเชื่อว่าคนที่เป็นเพื่อนกันจริงๆ ต้องยอมรับมุมมองที่แตกต่างกันได้สิ

หรือถ้ารับไม่ได้ และจะมองว่าเราไม่ดี ...ถึงเราจะผิดหวังบ้างถ้าเป็นแบบนั้น

แต่ก็ยังดีกว่าที่จะยอม เออออไปด้วย โดยคิดมันขัดแย้งในใจ

.....แต่มันก็แค่บางเวลาที่เดี๋ยวก็ผ่านไป......ได้เขียนแล้วสบายใจจัง ^^

ความสุขของเราขึ้นอยู่กับการได้ทำในสิ่งที่เราคิดว่าใช่ มากกว่า การได้มาในสิ่งที่ไม่แน่นอน

ได้ทำแล้วเป็นของแน่ เป็นสิ่งมีค่า ทำไปแล้วยังงัยก็เปลี่ยนไม่ได้ ส่วน การได้มาแล้วมันไม่แน่เดี๋ยวมันก็จากเราไป

การได้ทำจึงสำคัญกว่าการได้มา

เราจึงควรใส่ใจกับสิ่งที่เรามีโอกาสได้ทำมากกว่า .....

และเราควรรับมือกับสิ่งที่ได้มา ไม่ว่าจะดีจะไม่ดี ดั่งใจไม่ดั่งใจ อย่าให้มันมีผลกระทบกับความสงบของใจ ให้มันมากนัก .....

ใจหนอใจไหวเอนง่ายจริงๆ ต้องฝึกอีกเยอะ  = .= ""

เราไม่ได้เหนื่อย เพราะคนอื่นมองเราในแง่ที่ไม่ดี

แต่เราเหนื่อย เพราะเราอยากจะดีในสายตาของคนทุกคน

ซึ่งเราก็รู้อยู่ว่าเป็นไปไม่ได้ ^ ^ ""

ท้องฟ้าวันนี้ ช่างสวยงามค่ะ ^^

การรับรู้ ว่าใครจะสร้างปัญหา สร้างผลกระทบ ส่งผลแย่ๆ ออกไปแค่ไหน

จะขุ่นเคืองอะไรเขานักหนา ความรู้สึกนี้มันก็เป็นแค่กิเลส ยั่วยุอารมณ์ของเรา ทำให้เราลืมหน้าที่ตัวเอง

สิ่งแย่ๆ แค่รับรู้...แต่อย่ารับเข้ามา รักษาใจของตัวเองให้ดี ให้มีพลัง เพื่อทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ทำเท่านี้ก่อน

ใส่ใจ การคิด พูด ทำ ของตัวเอง ในทุกเวลา ยังไม่ต่อเนื่องเลย ไม่ต้องเสียเวลาจะไปคิดแก้ไขใครเลย นอกจากตัวเอง

ขอดุตัวเองสักนิดนะ  ^  ^""

วันนี้มีการวิพากษ์วิจารณ์ การทำงานของ someone กับเพื่อนๆในกลุ่ม  เสมือนการศึกษาจากเหตุการณ์ตัวอย่างเพื่อสะท้อนว่า การตัดสินใจทำอะไร เกิดผลกระทบอย่างไร แล้วจะพัฒนา หรือแก้อย่างไร ควรจะทำแบบนี้ และไม่ควรทำแบบนี้

สิ่งสำคัญคือเราอย่าไปเผลอ ชี้ถูกชี้ผิด และอยากเปลี่ยนแปลงใคร เพราะมันไม่ใช่เป้าหมาย และมันไม่ได้ทำให้เรามีความสุข

ต้องเข้าใจว่าข้อมูลที่เรารับรู้ ย่อมมีความคลาดเคลื่อนจากความเป็นจริงแน่นอน หรือต่อให้ชัดเจนแค่ไหน เราก็ไม่มีทางเข้าใจถึงเหตุปัจจัยที่ส่งผลทำให้เกิดเหตุการณ์นี้ได้ครบตลอด เราจึงไม่เข้าใจ เกิดคำถามว่าเขาทำไปได้ยังง้ย ขึ้นมาได้

บางช่วงเวลาคนก็ยอมทำผิด เพื่อแลกกับความต้องการที่ผิด ข้อดีคือเมื่อได้รับผลของมันแล้ว จะได้หลาบจำขึ้นใจ

บางเรื่องแค่เรียนรู้ จากตัวอย่างก็พอมั้ง ^ _____ ^

ช่วงเวลา ที่มีหลายสิ่งจำเป็นต้องเร่งจัดการ กินเวลาหลายชั่วโมงต่อวัน

อาจทำให้เหนื่อย จนลืมให้ช่วงเวลาที่ดีแก่คนสำคัญ หรือตัวเอง

เราไม่ได้ให้เวลา เหมาะสมกับ ความสำคัญ เลยนะเนี๊ยะ แต่อย่าถึงกับลืมบ่อยๆก็แล้วกัน > .< ""

ชีวิตได้มาแล้วต้องใช้

แล้วจะมีอะไรที่ได้มาแล้วไม่ต้องใช้...? ^ ___ ^

สำหรับการตัดสินใจ ของคุณผู้มีอำนาจ

ผลการตัดสินใจของคุณเป็นหนึ่งปัจจัย ณ เวลานี้ ที่อาจทำลายความคาดหวังบางอย่างของฉัน

แต่มันไม่อาจเปลี่ยนสำนึก เป้าหมาย สิ่งที่ฉันอยากจะเป็น อยากจะทำในชีวิตของฉันได้เลย

กับสิ่งที่เป็นอยู่ หรือกำลังจะเกิดขึ้น ฉันควรเรียนรู้ให้มากกว่านี้ว่า

ปัจจัยภายนอกอะไรก็ไม่มีผลเท่ากับ ...การรับรู้ ตีความ และการเลือกโต้ตอบ จากปัจจัยภายในของฉันเอง

มันง่ายดีหากจะโทษการมีอำนาจของผู้อื่น...แต่ความจริงก็คือ...มันเป็นเพราะฉันยังไม่ฉลาดในการใช้ชีวิตมากพอ

และเรื่องนี้คงต้องใช้เวลา...เริ่มจากวันนี้ฉันควรรับผิดชอบสิ่งที่เกิดกับตัวฉันเอง 100% จากปัจจัยภายในของฉันเอง ^^

เรา....เป็นทั้งผู้รับ และ ผู้ให้

เรา....เป็นหนึ่งในตัวกลาง ความเชื่อมโยงของสรรพสิ่ง

ณ เวลาหนึ่ง ที่มี....เรา

เราไม่ได้เกิดมาเพียงแค่ ตอบสนองความต้องการของร่างกาย หรือจิตใจตัวเอง

เรายังเกิดมาเพื่อทำหน้าที่หลายๆ อย่าง ตามความต้องการของธรรมชาติ ^^