อนุทิน 114093

จดหมายถึงลูก

๑๕ กันยายน ๒๕๕๕

ลูกรัก ตอนนี้ลูกคงมีอายุได้หนึ่งเดือน ลูกทำให้พ่อตระหนักรู้และสุขุมมากขึ้น พ่อเดินผ่านสนามหลวง ก็ถ่ายรูปสนามหลวงกับวัดพระแก้วไว้ให้ลูกดูด้วยนะ พ่อรู้สึกว่าตอนนี้พ่อต้องใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาท พ่อมีอาการที่เรียกว่าป่วยไม่ได้ ตายไม่ได้ จนกว่าจะเลี้ยงดูลูกให้แข็งแรง มีความสุข และเป็นคนดีของพ่อกับแม่และของสังคมไทย อาเซียน และโลกของเรา

การมาเกิดบนโลกของลูกนำความสุขมาให้ผู้คนมากมายทั้งนอกเฟชบุคและในเฟชบุค หลายคนชื่นชมยินดี วันนี้เป็นวันแรกที่พ่อทราบว่าลูกมา แต่ก็นึกเหมือนรู้มาก่อนหน้านี้ เพียงแต่วันนี้เป็นวันแรกที่แม่บอกให้พ่อรู้ ดูแลแม่ให้ดีนะลูก เวลาใครทำให้แม่ขุ่นเคือง ลูกก็บอกแม่หน่อยนะว่า เวลาแม่โกรธลูกจะเหนื่อย แม่จ๋าอย่าโกรธใครเลยนะ บอกให้แม่แผ่เมตตาทุกวัน ลูกจะได้เย็นสบายในท้องแม่ พ่อทำวิทยานิพนธ์เสร็จจะกลับไปอ่านจดหมายนี้ให้ลูกฟัง นึกออกแล้วพ่อส่งเมลให้แม่ แล้วแม่จะอ่านให้ลูกอ่านเอง ตอนนี้พ่ออยู่กรุงเทพฯส่วนที่ลูกอยู่เรียกว่าจังหวัดสงขลา เป็นเมืองสวยงามน่าอยู่ มีทั้งทะเลหลวงและทะเลสาบ มีความอุดมสมบูรณ์มากมาย ลูกมาเกิดได้ถูกที่แล้วล่ะ

รักลูก

พ่อวันที่หนึ่ง