อนุทิน 111011


Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๒๙๔๕ |

"ผิดแล้วแก้"

ผิดแล้วแก้ ปราชญ์ท่าน สรรเสริญ

http://phraprasong.org/media/nomsujai/Once_is_Enough.jpg



ความเห็น (11)

นำดอกเข็มสดๆหน้าบ้าน

มาคารวะอาจารย์ก่อนนะคะ :)

มีดอกต้อยติ่งบางๆแซมบ้างประปราย :))

 

เซียน...ขอ... สารภาพ

เซียน... หนึ่งนี้หนอ... นิยมฉก

ขอไม่ขอ.. แต่หยิบยก...ไปหมดเค้า

สารสื่อไม่มี... ห้ามหยิบ... ห้ามย่องเบา

ภาพเป็นๆ... นี่หละเขา ... เจ้าเซียนจริง

ไก่ย่างไม้โตๆ พี่ชายนำมาฝากแม่วันก่อนโน้น

และปลาทูทอดตัวเบ้งๆเมื่อวันวาน

เจอเซียน...เฮียดำ ใช้มือขวา (ขาหน้าสิเนอะ)ตบๆๆที่ประตูบานขวาตู้กับข้าว

พอขยับหน่อย ก็ใช้อุ้งมือและเล็บตะกุยเปิด โดดขึ้นปฏิบัติการ ณ บัดดล

เห็นตอนกลางวัน ชิงมาได้ แต่ตกกลางคืน เสร็จเซียน ทั้งไก่ย่างและปลาทูสองวันซ้อน

ไม่เพียงเท่านั้น เมื่อวาน ยังอาจหาญมาก โดดจอง "มุมต้องห้าม"ว้ากกก เจ้าวายร้าย

วันนี้ ขนะใช้สมาธิจดจ่อกับบันทึกอาจารย์หมอปัทมา

พี่ทั่น...โดดขึ้นมาต่อหน้าต่อตา ไม่เกรงใจ...

จะมาหาเรื่อง ให้คลายเหงาหรือจะมาเย้าให้สติแตก!

พี่เซียนย่อง... สมาชิกเก่าเจ้าหลานสาวที่หายไป กลับมาใหม่ แผลมาเต็มเชียว

...ผิดแล้วแก้ มาเม้นต์เป็นดอกเข็ม เป็นแมวๆซะนี่ :)

จารย์...วางแซ่เอ๊ยไม้เรียวก่อนดิ :))

คุยดีๆก็ได้ เค้าไม่ใช่นักเลง แต่ก็พอมีนิดดดแหละ น้ำใจนักกีฬาอะ

จะเปิดบันทึกใหม่หรืออนุทินก็ได้ ไม่เกี่ยง

หรือมุมนี้เลยกะได้ ม่ะ!

(ถ้าไม่มีไร ก็...แล้ว...กันไป)

อยากบอกว่า ดอกเข็ม งามมาก ๆ ครับ ดอกโต๊โต

ขอบคุณครับ คุณ Tawandin ;)...

เอาเจ้านี่ไปสู้ก่อนครับ  ;)...

อาจารย์คะ...

ไม่แวะไปตรวจการบ้านเลยหรือคะ?

ตัดตอนแล้วนะคะ

ขอบพระคุณค่ะ

มาแจ้งข่าวค่ะครู

เคยหงุดหงิด เวลาเขาโดดมายุ่งกะโต๊ะคอมพ์ฯ

จนบางครั้งปิดเครื่อง หนี นอนดีกว่า

เคยเขียน... เซียนขอสารภาพ ระบายผ่านอาจารย์วัส :)

เวลาเขาย่องโขมยไก่ และปลาของแม่

วันนี้ ไม่มีเขา

ในวันที่ ไอ้หมาจิ้ม ได้ฟังเพลง...เพียงเธอผู้เดียวอะ :))

เจ้าดำ...เหงาเชียว (วันลา) นำผ้าปูนอนมานั่งกับพื้นดูหนัง เขาหมอบข้างหลังติดเตียง

พอจะนอน หันไป เจอเค้าอยู่ในท่านี้ นึกว่าปกติของเขาซะอีกนะ

พอถ่ายรูปใกล้ๆ ชักเอะใจ จับดู โอวว ตัวแข็งเลย ไม่หายใจเสียแล้ว

ความเห็นชุดนี้ อาจารย์ลบไปเลยก็ดีนะคะ

พรุ่งนี้ ตื่นทำอาหารไปวัด ไม่ได้เกี่ยวกะงานเจ้าเหมียวนะ แต่...มีคิดถึง

เลยส่งความระลึกถึงมาถึงไอ้หมาจิ้มของครู (ก้อ...คืนนั้นมานได้ฟังเพลงอะ)

ขอบคุณค่ะ


 

ตอนกลางวัน เขาทั้งสองจะอยู่กับแม่

ภาพนี้ เหมือนเขากำลังร่ำลากันนะ


เพื่อน...หลับพอหละ

ตื่นมา...ช่วยเยียวยา ทำแผลให้กัน :)

นั่งดูเขาอยู่กับแม่


ภาพสุดท้าย ดูเหมือนเพื่อนจะใช้เขี้ยวขบ...โดนแผลเค้านะ

เลยโดนตบเปรี้ยง! ต้องหนีลงไปเลียแผลตัวเองแทน ๕๕๕

แม่หัวเราะขำ ซะน้ำตาไหลเลยนะ


 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท